Whitney Avenue Historic District, New Haven

Whitney Avenue Historic District to historyczna dzielnica w dzielnicy East Rock w New Haven w stanie Connecticut. W momencie wpisania na listę National Register of Historic Places w 1989 r. zajmowała 203 akry, na których znajdowały się 1084 budynki.

Od północy graniczy z Edgerton Park i East Rock Park. Od zachodu sąsiaduje z Prospect Hill Historic District, a od wschodu z Orange Street Historic District. Na południowym zachodzie i południu graniczą z nią obiekty Uniwersytetu Yale. Nazwa dzielnicy pochodzi od Whitney Avenue, głównej arterii komunikacyjnej w dzielnicy, przy której znajdują się rezydencje i inne większe domy, podczas gdy mniejsze ulice wchodzące w skład dzielnicy zamieszkują głównie mniejsze domy.

Zgodnie z nominacją do nagrody NRHP, dzielnica

ma znaczenie jako dobrze zachowana dzielnica mieszkaniowa klasy średniej i wyższej, która odzwierciedla proces suburbanizacji New Haven pod koniec XIX i na początku XX wieku.. i która zachowała swoją integralność z niewielką ilością ingerencji lub zmian.. Domy w tej dzielnicy uosabiają charakterystyczne cechy kilku okresów i typów architektury domowej, w tym wyróżniające się lokalnie przykłady architektury Queen Anne, Shingle, Colonial Revival, Tudor Revival i innych stylów....

W dzielnicy znajduje się 749 "głównych" budynków: głównie domów, ale także szkół, małych budynków komercyjnych i remizy strażackiej. Łącznie z mniejszymi budynkami gospodarczymi, takimi jak garaże i wozownie, w 1989 roku było ich w sumie 1113. Poza 1084 budynkami, które przyczyniły się do powstania dzielnicy, znajdowało się w niej 29 budynków, które nie przyczyniły się do powstania dzielnicy. Od tego czasu niektóre z tych budynków zostały rozebrane, jak np. garaże za domami, ale charakter dzielnicy został zachowany.