Edgewood Park Historic District, New Haven

Edgewood Historic District to historyczna dzielnica położona w zachodnio-centralnej części New Haven w stanie Connecticut. W 1986 roku została wpisana na listę National Register of Historic Places. Jest to obszar głównie mieszkalny, podzielony na dwie części przez Edgewood Avenue, szeroki bulwar, który posiada dużą centralną esplanadę i tworzy główną arterię wschód-zachód przez serce dzielnicy. Na terenie dzielnicy znajdują się 232 budynki, 4 inne obiekty i 1 obiekt. Większość z nich została zbudowana między 1888 a 1900 rokiem i reprezentuje pierwszą dzielnicę miasta zaplanowaną zgodnie z założeniami ruchu City Beautiful. Budynki są zazwyczaj w stylu Queen Anne lub Colonial Revival i są usytuowane na większych działkach.

Najbardziej znaczącą cechą topograficzną dzielnicy jest rzeka West River, która biegnie przez park Edgewood na wschodnim krańcu dzielnicy na osi północ-południe. Od rzeki West River krajobraz gwałtownie wznosi się na wysokość około 40 stóp aż do Yale Avenue na zachodzie. W parku Edgewood znajdują się także pomniki upamiętniające Wojnę Hiszpańsko-Amerykańską i Holocaust. Obecny układ parku został zaprojektowany w 1910 roku przez Fredericka Law Olmsteda, Jr. Dzielnica obejmuje centralną część dzielnicy Edgewood, czyli obszar ograniczony przez Whalley Avenue, Sherman Avenue, Chapel Street i Edgewood Park. Dzielnica graniczy także od wschodu z Dwight Street Historic District.

Edgewood Avenue i jest obsługiwana przez trasę 246 Connecticut Transit New Haven. Główną drogą łączącą północ z południem jest Ella Grasso Boulevard.