Heyward Shepherd monument, Harpers Ferry

Pomnik Heywarda Shepherda to pomnik w Harpers Ferry w Zachodniej Wirginii, zbudowany w 1931 roku. Upamiętnia on Heywarda Shepherda, wolnego czarnoskórego mężczyznę, który był pierwszą osobą zabitą podczas najazdu Johna Browna na Harpers Ferry. Pomnik został wzniesiony w celu promowania pseudohistorycznego mitu "Straconej Sprawy Konfederacji" poprzez fałszywe twierdzenie, że Shepherd sprzeciwiał się uwolnieniu niewolników.

Pomnik został wzniesiony w 1931 roku, po dziesięcioleciach kontrowersji, przez Zjednoczone Córki Konfederacji i, w mniejszym stopniu, przez Synów Weteranów Konfederacji. Pomnik miał na celu upowszechnienie twierdzenia "Zagubionej Sprawy", że zniewoleni byli szczęśliwi i nie pragnęli wolności; UDC utworzyło "Komitet Pamięci Wiernych Niewolników". Jednak akt oskarżenia sporządzony przez wielką ławę przysięgłych wymienia 11 czarnych zniewolonych mężczyzn, którzy rzekomo zostali podburzeni do buntu przez oskarżonych. Jeden z nich został zamknięty w więzieniu w Charles Town razem z Brownem, Greenem i innymi. Właściciele dwóch z nich zgłosili roszczenia z tytułu poniesionych strat. Zauważono, że niektórzy niewolnicy posiadali broń w Arsenale. Opowieść o tym, że niewolnicy Washingtona i Allstadta byli tam tylko dlatego, że zostali do tego zmuszeni, jest tym, co powiedzieli niewolnicy po nieudanym rajdzie Browna, a ich właściciele chcieli w to wierzyć.

Innego zdania jest Osborne Perry Anderson, jedyny czarny z grupy Browna, który uciekł: W niedzielny wieczór po wybuchu powstania, kiedy odwiedziliśmy plantacje i zapoznaliśmy niewolników z naszym zamiarem wyzwolenia ich, przejawiali oni największy entuzjazm - radość i wesołość promieniowały z każdego oblicza. Pewna stara matka, białowłosa z racji wieku, obciążona trudami wielu lat spędzonych w więzieniu, na wieść o tym, co się dzieje, odpowiedziała: "Niech was Bóg błogosławi! Niech was Bóg błogosławi!". Następnie ucałowała wszystkich zgromadzonych w jej domu i poprosiła, aby uklękli, co uczyniliśmy, a ona modliła się do Boga o Jego błogosławieństwo dla tego przedsięwzięcia i naszego sukcesu. W kwaterach niewolników najwyraźniej panował powszechny nastrój jubileuszu, a oni z zapałem wystąpili naprzód, bez impulsu czy namawiania. Kapitan Brown był zaskoczony i zadowolony szybkością, z jaką zgłosili się na ochotnika, i ich męskim zachowaniem w miejscu przemocy....Prawda o "napadzie" na Harper's Ferry, jak go nazwano, w odniesieniu do udziału niewolników i pomocy udzielonej przez kolorowych mężczyzn, pokazuje wyraźnie: Po pierwsze, że zachowanie niewolników jest mocną gwarancją słabości instytucji, gdyby nadarzyła się sprzyjająca okazja; a po drugie, że kolorowi, jako ciało, byli dobrze reprezentowani liczebnie, zarówno w walce, jak i w liczbie osób, które później poniosły męczeństwo.

Jednak oficjalny pogląd, zawarty w raportach podpułkownika Wirginii Roberta E. Lee i gubernatora Henry'ego A. Wise'a, był taki, że żaden z czarnych nie wziął w nim udziału dobrowolnie. Raport Lee został upubliczniony dopiero po ponad pół roku, kiedy to Senacka Komisja Specjalna zajęła się badaniem tego incydentu. Jednak poglądy Wise'a były powszechnie znane, ponieważ jasno wyraził je w przemówieniach, które ukazały się w wielu gazetach.

Nie ma dowodów na to, że Shepherd był przeciwny planowi Johna Browna, który chciał położyć kres amerykańskiemu niewolnictwu, ani nawet na to, że o nim słyszał. Sądził, że ma do czynienia z rabusiami. Niemniej jednak pomnik miał być odpowiedzią na gloryfikację Browna przez czarnych, na cześć którego w Harpers Ferry założono Storer College, który w 1918 roku umieścił tablicę pamiątkową na zbrojowni. Z punktu widzenia UDC nie było lepszego miejsca na pomnik "szczęśliwego niewolnika" niż Harpers Ferry.