Wooded Area, San Diego

The Wooded Area to dzielnica w obrębie Point Loma, w San Diego, w Kalifornii. Obejmuje obszar wzgórz na południe od Talbot Street po obu stronach Catalina Boulevard; obszar na zachód od Cataliny jest również określany jako College Area. Obszar zadrzewiony graniczy od południa z Bazą Marynarki Wojennej Point Loma, od wschodu z La Playa, od północy z Roseville-Fleetridge, a od zachodu z Sunset Cliffs i Point Loma Nazarene University. Granice dzielnicy nie są powszechnie uznawane - na różnych mapach zaznaczone są inne granice.

Obszar zadrzewiony zawdzięcza swoją nazwę dużej liczbie eukaliptusów, drzew wiecznie zielonych i innych drzew rosnących w sąsiedztwie. Dojrzała roślinność, a także duże rozmiary działek i brak chodników sprawiają, że okolica ma charakter półwiejski. Społeczność jest prawie całkowicie mieszkalna, z wyjątkiem małego centrum handlowego na rogu ulic Catalina i Talbot oraz Point Loma Nazarene University na zachodnim skraju społeczności. Ceny domów w tej okolicy są stosunkowo wysokie, a w sąsiedztwie znajduje się kilka imponujących rezydencji, w tym te zbudowane przez Reubena H. Fleeta, Roberta O. Petersona oraz Alfreda i Marion Robinsonów.

Kiedy Richard Henry Dana Jr. odwiedził San Diego w latach 30. XIX wieku, opisał tę część Point Loma jako "dobrze zalesiony cypel", gdzie on i inni żeglarze zbierali drewno na opał i polowali na króliki. Drzewa i zarośla zostały jednak w dużej mierze wycięte na potrzeby rozwijającego się miasta San Diego, a w 1900 roku, kiedy Katherine Tingley założyła swoją teozoficzną wspólnotę Lomaland po zachodniej stronie tego, co obecnie stanowi obszar zalesiony, teren ten był całkowicie pozbawiony drzew i krzewów. Jeden ze zwolenników Tingley opisał jałowe zbocza jako "to opuszczone przez Boga miejsce". Tingley i jej społeczność Lomaland zasadzili na tym terenie liczne sady i drzewa, zwłaszcza eukaliptusy i awokado, i powszechnie przypisuje się im stworzenie "leśnej" atmosfery, którą ten teren cieszy się do dziś.

Na terenie zalesionym znajdował się kiedyś Rosecroft Begonia Gardens, kilkuhektarowy ogród begonii, który przez kilkadziesiąt lat był atrakcją turystyczną. Rosecroft Begonia Gardens zamknięto w latach 60. XX wieku i w latach 70. XX wieku zastąpiono domami, ale miejsce to upamiętnia historyczny kamienny mur i nazwa ulicy. Ogrody były pierwotnie częścią terenów posiadłości "Rosecroft" z 1912 roku, która nadal stoi i jest wpisana do Krajowego Rejestru Miejsc Historycznych.