Park Avenue Viaduct, Nowy Jork

Park Avenue Viaduct, znany również jako Pershing Square Viaduct, to droga na Manhattanie w Nowym Jorku. Prowadzi ruch samochodowy na Park Avenue od 40. do 46. ulicy wokół Grand Central Terminal i MetLife Building, a następnie przez Helmsley Building. Wszystkie trzy budynki znajdują się w poprzek linii północ-południe alei. Sam wiadukt składa się z dwóch części: stalowego wiaduktu z dwiema jezdniami od 40. do 42. ulicy oraz pary jezdni między 42. i 46. ulicą. Odcinek od 40. do 42. ulicy został uznany za zabytek Nowego Jorku w 1980 r. a w 1983 r. został wpisany do Krajowego Rejestru Zabytków. Drogi serwisowe na poziomie ulicy Park Avenue, które otaczają wiadukt między 40. i 42. ulicą, noszą nazwę Pershing Square.

Wiadukt został po raz pierwszy zaproponowany przez prezesa New York Central Railroad Williama J. Wilgusa w 1900 r. jako część budowy Grand Central Terminal. Budowa zachodniej części wiaduktu rozpoczęła się w 1917 roku, po otwarciu terminalu, a zakończyła w 1919 roku. W 1928 r. ukończono budowę wschodniej części wiaduktu, która została przystosowana do ruchu północnego, a zachodnia część została przebudowana do ruchu południowego. W 1939 r. pod wiaduktem powstała budka informacyjna, a na początku lat 90. XX w. miasto wyremontowało wiadukt.