Perseverance Hall, Nowy Orlean

Perseverance Hall No. 4 to zabytkowy budynek znajdujący się na terenie Parku Louisa Armstronga w Nowym Orleanie, w stanie Luizjana, w Stanach Zjednoczonych, należący niegdyś do La Société de la Perseverance. Pierwotnie była to loża masońska, zbudowana w latach 1819-1820, co czyni ją najstarszą świątynią masońską w Luizjanie.

Jej historyczne znaczenie wynika z tego, że była wykorzystywana do tańców, podczas których wykonawcy i zespoły jazzowe z Luizjany Kreolskiej grali dla czarnej i białej publiczności. Różne organizacje, zarówno czarne, jak i białe, wynajmowały Perseverance Hall na tańce, koncerty, poniedziałkowe bankiety i recitale. Budynek był użytkowany przez wiele lóż masońskich, głównie Persévérance no. 4, ale także l'Etoile Polaire no. 1, Loża Germania no. 46, Amor Fraternal no. 4, Trinosophes no. 1, Perfect Union no. 1.

Na początku XX wieku niektórym zespołom, takim jak Golden Rule Band, zabroniono występów w Perseverance Hall, najwyraźniej dlatego, że kierownictwo uznało je za zbyt niestosowne dla tego miejsca. Budynek służył również jako punkt końcowy parad z okazji Święta Pracy, w których brały udział białe i czarne zespoły. W latach 20. i 30. ubiegłego wieku, a więc już po okresie kształtowania się jazzu, występowały tam różne zespoły jazzowe.

Perseverance Hall został wpisany do Krajowego Rejestru Miejsc Historycznych 2 października 1973 r.