St. Peter's Pro-Cathedral, Baltimore

Kościół św. Piotra, znany również jako prokatedra św. Piotra, był zabytkowym kościołem w Baltimore, w stanie Maryland, który służył jako pierwsza katolicka prokatedra w Stanach Zjednoczonych; po raz pierwszy zbudowany w 1770 roku, kościół stał się prokatedrą diecezji Baltimore, gdy diecezja została utworzona w 1789 roku, i siedzibą arcybiskupa Johna Carrolla, pierwszego katolickiego biskupa w Stanach Zjednoczonych. Kościół znajdował się na 300 przecznicy Charles Street przy Saratoga Street. Pierwszym proboszczem kościoła był ks. Charles Sewell z hrabstwa St. Peter's służył wszystkim katolikom z miasta Baltimore, którzy mogli się do niego udać, co było anomalią wśród kościołów katolickich w Stanach Zjednoczonych przed 1884 r. które w dużej mierze były definiowane przez narodowość swoich parafian.

Powiernicy prokatedry zakupili w 1814 roku sześć akrów ziemi w Baltimore, aby przeznaczyć je na miejsce pochówku dla katolików z tego miasta. Cmentarz ten został otwarty w 1816 roku, a gdy w 1887 roku zabrakło na nim miejsca, został zamknięty. Szczątki zostały przeniesione na nowy cmentarz katedralny.

Służyła ona jako prokatedra Archidiecezji Baltimore do czasu wybudowania w 1821 roku oficjalnej katedry, Bazyliki Narodowego Sanktuarium Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny, która miała zmniejszyć przepełnienie katedry św. Wraz ze wzrostem liczby katolików w Baltimore z 800 w 1792 roku do 10 000, prokatedra była w stanie pomieścić tylko jedną dziesiątą wszystkich parafian na każdej niedzielnej mszy. Nowa katedra została zbudowana jedną przecznicę na północ od katedry św.

Piotra został zamknięty w 1841 r. i zburzony w 1845 r. kiedy to Instytut Braci Szkół Chrześcijańskich założył na jego miejscu Calvert Hall.