Park Row Building, Nowy Jork

Park Row Building, znany również jako 15 Park Row, to luksusowy apartamentowiec i wczesny wieżowiec przy Park Row w Dzielnicy Finansowej nowojorskiej dzielnicy Manhattan. Ten 31-piętrowy budynek o wysokości 391 stóp został zaprojektowany przez R. H. Robertsona, pioniera w dziedzinie projektowania stalowych wieżowców, a jego konstrukcją zajęła się firma Nathaniela Robertsa. Budynek Park Row składa się z 26 pełnych pięter, częściowego 27. piętra oraz pary czteropiętrowych kopuł. Detale architektoniczne na fasadzie obejmują duże kolumny i pilastry oraz liczne ozdobne nadwieszone balkony. J. Massey Rhind wyrzeźbił kilka ozdobnych detali budynku, w tym balkony i kilka postaci na szczycie budynku.

Budynek Park Row został zbudowany przez Park Row Construction Company jako budynek biurowy w latach 1897-1899. Wykorzystano w nim stalową konstrukcję i windy, dzięki czemu był jednym z najwyższych budynków na świecie w tamtym czasie. Został zbudowany w ciągu dwóch lat i dziewięciu miesięcy. Po ukończeniu budowy w budynku Park Row pracowało około 4000 osób, a jego najemcami były takie firmy jak Associated Press i Interborough Rapid Transit Company. Do czasu ukończenia budowy Singer Building w 1908 r. był to najwyższy budynek w mieście i najwyższy biurowiec na świecie. Budynek Park Row był wykorzystywany jako obiekt biurowy do początku XXI wieku, kiedy to został przekształcony w budynek mieszkalny. Obecnie budynek Park Row składa się z 339 luksusowych apartamentów, dwóch apartamentów typu penthouse, lokali handlowych na parterze oraz biur znajdujących się w historycznej kopule budynku.

Po zakończeniu budowy budynek Park Row Building otrzymał pochwały od opinii publicznej, choć krytycy architektury oceniali go bardziej surowo. W 1999 r. Komisja Ochrony Zabytków Miasta Nowy Jork nadała budynkowi Park Row Building status miejskiego zabytku, a w 2005 r. budynek został wpisany do Krajowego Rejestru Zabytków.