Capitol Hill Baptist Church, Waszyngton

Capitol Hill Baptist Church to kościół afiliowany przez baptystów południowych, znajdujący się na Kapitolu w Waszyngtonie, w odległości sześciu przecznic od Kapitolu Stanów Zjednoczonych. Mark Dever jest starszym pastorem kościoła, w którym prowadzi również swoją służbę 9Marks, ucząc zasad "zdrowego kościoła". Kościół został założony w 1878 r. i początkowo nosił nazwę Metropolitan Baptist Church, od nazwy Metropolitan Tabernacle w Londynie, choć niektórzy nie zgadzają się z tym nazewnictwem. Później nazwano go Metropolitan Baptist Church Capitol Hill, aby odróżnić go od innego Metropolitan Baptist Church w Dystrykcie Columbia. Później skrócono tę nazwę do Capitol Hill Baptist Church.

Do starszych pastorów przed Deverem należeli: John Compton Ball; Walter Pegg; K. Owen White; J. Walter Carpenter; R. B. Culbreth; Harold Lindsell, który był również redaktorem Christianity Today; John Stuckey; C. Wade Freeman Jr. Dynamiczne, teologicznie konserwatywne kazania były znakiem firmowym ambony przez większość lat działalności Metropolitalnego Kościoła Baptystów na Kapitolu na początku XX wieku.

W latach 80. w Metropolitalnym Kościele Baptystycznym/Church/Capitol Hill istniało wielopłaszczyznowe podejście do służby kościelnej. Obejmowało ono pięć ogólnych obszarów posługi kościelnej, co przez kilka lat odzwierciedlał personel ministerialny i zawodowy. Bliskie związki z południowobaptyzmem w zakresie Szkoły Niedzielnej, Szkolenia Kościelnego, Misji i Muzyki sprawiły, że świeccy liderzy w Metropolitan przez kilka lat uczestniczyli w szkoleniach w Ridgecrest Baptist Assembly, później przemianowanym na Ridgecrest Conference Center. Pięć ogólnych obszarów służby/ misji Kościoła w Metropolitan to: uwielbienie, nauczanie, społeczność, ewangelizacja i służba. W latach 80. XX wieku kult w Metropolitan obejmował przede wszystkim kult korporacyjny.

Kult w Metropolitan, który przede wszystkim odnosił się do kultu korporacyjnego, obejmował przepowiadanie, głoszenie Słowa, a także kult uczestniczący, na który składały się różne elementy służby muzycznej. W Metropolitan istniała silna tradycja muzyczna, śpiew kongregacyjny, chóry, zespoły instrumentalne i dzwonki. Kierunki te były zgodne z założeniami denominacji Południowych Baptystów pod kierownictwem muzycznym Baylusa Benjamina McKinneya, W. Hinesa Simsa i Williama J. Reynoldsa. Wśród śpiewników używanych od lat 40. do 80. XX wieku znalazły się śpiewniki wydawane przez Southern Baptist Sunday School Board : Broadman Hymnal, Baptist Hymnal i Baptist Hymnal. Wśród dyrektorów muzycznych i ministrów muzyki od lat 40. do wczesnych lat 80. byli m.in: Norman Chase; Homer Phillips; John Kooistra; John Travis; oraz, Lyndel Vaught.

Instruktaż, nazywany też czasem posługą edukacyjną w kościołach baptystów południowych, został zawarty w zobowiązaniu Metropolitan do powołania i zatrudnienia pracownika ministerialnego, który byłby odpowiedzialny za instytucje baptystów południowych: Szkołę Niedzielną, Baptystyczny Związek Młodych, później nazwany Związkiem Szkoleniowym i Szkoleniem Uczniowskim, Misje oraz Duszpasterstwo Młodzieży lub studentów, w szczególności osób w wieku 12-19 lat.

Koleżeństwo...

Ewangelizacja...

Ministerstwo...

CHBC jest stowarzyszona z Południową Konwencją Baptystyczną i została określona jako "epicentrum nowego kalwinizmu". Średnia wieku członków CHBC wynosi 31 lat.

CHBC podkreśla potrzebę zregenerowanego członkostwa w kościele i w tym celu wprowadziło przymierze kościelne.

Chociaż Kościół Baptystyczny Capitol Hill jest konserwatywny, popiera praktykę posiadania diakonów płci żeńskiej.