Älvsnabben, Nynäshamn

Älvsnabben to mała wyspa w pobliżu Muskö w archipelagu na południe od Sztokholmu w Szwecji. Nazwa może również odnosić się do naturalnego portu, bardziej poprawnie nazywanego Älvsnabbsbassängen, znajdującego się pomiędzy czterema małymi wyspami Älvsnabben, Bjurshagslandet, Kapellön i Gubbholmen. Älvsnabben zostało wymienione jako miejsce kotwiczenia już w XIII wieku, a następnie jako część średniowiecznego szlaku żeglarskiego, w duńskiej Księdze Spisu Ludności króla Waldemara II. Korzystała z niego także północnoniemiecka federacja handlowa, Liga Hanzeatycka, która nazywała je Elsnaben. Od czasów panowania króla Szwecji Eryka XIV służyła jako baza szwedzkiej marynarki wojennej. Wiadomo więc, że okręt Vasa zmierzał do bazy morskiej w Älvsnabben, gdy został zwodowany w sierpniu 1628 roku. Historia mówi, że okręt Vasa zatonął wkrótce po zwodowaniu, zaledwie 1200 metrów od zamku królewskiego w Sztokholmie.

W czasie wojny trzydziestoletniej i przez cały XVII wiek Älvsnabben było bazą operacyjną dla działań morskich i wysyłania szwedzkich wojsk do Niemiec. Podczas wojny szwedzkiej w latach 1675-79 Szwecja poniosła szereg poważnych porażek z flotami duńskimi i holenderskimi, między innymi dlatego, że Sztokholm i Älvsnabben były zimą i wczesną wiosną skute lodem. Po wojnie główną bazę operacyjną szwedzkiej marynarki wojennej przeniesiono do nowo założonej Karlskrony w Blekinge na południu Szwecji, która lepiej nadawała się do zwalczania zagrożenia ze strony floty duńskiej, będącej głównym konkurentem Szwecji w walce o dominację na Bałtyku.

W XX wieku wyspę Älvsnabben ponownie wykorzystano do celów wojskowych, budując bazę marynarki wojennej Muskö. W skale Älvsnabben wycięto schron dla okrętów marynarki wojennej, a zarówno wyspa, jak i basen Älvsnabben są nadal obszarem o ograniczonym dostępie dla wojska.