Bielik białobrzuchy

Orzeł bielik, znany również jako orzeł białobrzuchy, to imponujący ptak drapieżny z rodziny jastrzębiowatych (Accipitridae). Łatwo go rozpoznać dzięki białym partii głowy, piersi, spodnim pokrywom skrzydeł i ogonowi, które kontrastują z szarymi górnymi partiami ciała i czarnymi lotkami podskrzydłowymi. Dorosłe samice są szczególnie imponujące, osiągając długość do 90 cm, rozpiętość skrzydeł do 2,2 metra i wagę około 4,5 kg. Młode orły mają brązowe pióra, które stopniowo bieleją w miarę dojrzewania, zazwyczaj w wieku pięciu lub sześciu lat. Te ptaki są również znane ze swoich głośnych, gęsiopodobnych odgłosów trąbienia.

Orzeł bielik zamieszkuje regiony od Indii i Sri Lanki, przez Azję Południowo-Wschodnią, aż po Australię. Polują głównie na ryby w pobliżu zbiorników wodnych, ale nie gardzą także padliną i innymi zwierzętami. Choć globalnie oceniane są jako gatunek "najmniejszej troski", liczba osobników spadła w niektórych obszarach na skutek działalności człowieka zakłócającej ich siedliska.

Taksonomicznie, orzeł bielik jest blisko spokrewniony z orłem Sanforda z Wysp Salomona, tworząc to, co naukowcy nazywają nadgatunkiem. Różnice genetyczne sugerują, że rozdzieliły się one stosunkowo niedawno, prawdopodobnie około 150 000 lat temu. Orzeł ten znany jest także pod kilkoma innymi nazwami, w tym jako bielik rybołów oraz orzeł szarogrzbiety.

Orły bieliki są terytorialne i monogamiczne, często tworząc pary na całe życie. Pary te bronią swoich terytoriów przez cały rok. Przed kopulacją wykonują imponujące pokazy powietrzne. Budują duże gniazda na wysokich drzewach lub na sztucznych konstrukcjach, składając dwa jaja, które wysiadują przez około sześć tygodni. Młode orły opuszczają gniazdo po około 70-80 dniach i pozostają na terytorium rodziców przez okres do sześciu miesięcy.

Te orły są oportunistycznymi łowcami, polując na różne zwierzęta, w tym ryby, ptaki, ssaki i padlinę. Są ekspertami w łowieniu ryb, wykorzystując technikę chwytania ofiary szponami podczas niskiego lotu nad wodą. Są również znane ze swojej zadziorności, często nękając i kradnąc jedzenie innym ptakom.

Z perspektywy ochrony, orzeł bielik jest klasyfikowany jako gatunek "najmniejszej troski" przez IUCN. Jednakże, w niektórych regionach zagraża im niszczenie siedlisk i zakłócenia ze strony człowieka. W Australii są chronione na mocy różnych aktów ochrony przyrody, lecz ich liczba spadła w niektórych obszarach z powodu utraty siedlisk i działalności człowieka. W przeszłości stosowanie pestycydów, takich jak DDT, również zaszkodziło ich populacjom, powodując przerzedzenie i łamanie się skorupek jaj.

Kulturowo, orzeł bielik zajmuje szczególne miejsce wśród różnych rdzennych plemion w Australii i innych regionach. Jest czczony w folklorze i uważany za totemiczny w niektórych społecznościach. Orzeł odgrywa ważną rolę w lokalnych tradycjach i opowieściach. Jego znaczenie odzwierciedla się również w jego wizerunku na walutach, emblematach i logotypach drużyn sportowych, podkreślając jego symboliczną wartość dla różnych społeczeństw.