Paguma chińska

Maskonur palmowy, znany również jako cyweta maskowana, jest fascynującym stworzeniem pochodzącym z subkontynentu indyjskiego i Azji Południowo-Wschodniej. Od 2008 roku znajduje się na liście gatunków najmniejszego ryzyka (Least Concern) według Czerwonej Listy IUCN, dzięki obecności na obszarach chronionych, zdolności do przystosowania się do zmieniających się siedlisk oraz stabilnej liczebności populacji. Rodzaj Paguma, do którego należy maskonur palmowy, został po raz pierwszy opisany przez Johna Edwarda Graya w 1831 roku, a wszystkie jego formy są uważane za jeden gatunek.

Cyweta ta jest łatwo rozpoznawalna dzięki swojemu rudawemu do szarego futru i charakterystycznej czarno-białej masce na twarzy. W przeciwieństwie do niektórych innych cywet, nie ma plam ani pasków. Jej ogon jest imponująco długi, mierzący ponad dwie trzecie długości głowy i ciała. Maskonury palmowe można znaleźć od północnych części subkontynentu indyjskiego aż po Azję Południowo-Wschodnią, w tym w krajach takich jak Chiny, Malezja, Tajlandia, Wietnam, Borneo, Sumatra, a nawet Japonia. Rozwijają się w różnych typach lasów i mogą przystosować się do zmienionych środowisk.

Maskonury palmowe są nocne i wolą żyć samotnie. Ich dieta jest bardzo zróżnicowana, składająca się z gryzoni, ptaków, owoców i owadów. Są również częściowo nadrzewne, co oznacza, że spędzają część czasu na drzewach. Cywety te są poliestralne, co oznacza, że mają dwa sezony rozrodcze w ciągu roku, a w niewoli mogą żyć do 15 lat. Pomimo swojej zdolności do adaptacji, są zagrożone przez niszczenie siedlisk i polowania, zwłaszcza w miejscach takich jak południowe Chiny i Wietnam.

Maskonur palmowy zyskał pewną niesławę podczas wybuchu SARS w Chinach w 2003 roku. Wirus był powiązany z konsumpcją mięsa cywet na targach żywych zwierząt. SARS znaleziono u maskonurów palmowych i innych zwierząt na tych targach, co ustanowiło genetyczne powiązanie między wirusem u cywet a ludźmi.

Jeśli chodzi o ochronę, maskonur palmowy cieszy się ochroną w krajach takich jak Malezja i Chiny, choć nie w Tajlandii i Nepalu. W Indiach jest wymieniony w załączniku III CITES. Chociaż maskonur palmowy odgrywa ważną rolę w swoim ekosystemie, stoi przed wyzwaniami, które wymagają ciągłych działań ochronnych, aby zapewnić jego przetrwanie.