Fakty o: Paguma chińska
Paguma chińska, łaskun chiński – gatunek drapieżnego ssaka z podrodziny łaskunów w rodzinie wiwerowatych.
Zasięg występowania
Paguma chińska występuje w zależności od podgatunku:
- P. larvata larvata – Chińska Republika Ludowa (włącznie z wyspami Hajnan i Tajwan), Mjanma, Kambodża, Laos i Wietnam
- P. larvata annactens – Półwysep Malajski i Tajlandia
- P. larvata grayi – Indie, Bhutan, Nepal i Pakistan
- P. larvata leucocephala – Borneo
- P. larvata leucomystax – Sumatra
- P. larvata tytlerii – Andamany
Taksonomia
Gatunek po raz pierwszy naukowo opisał w 1827 roku angielski przyrodnik Charles Hamilton Smith nadając mu nazwę Gulo larvatus. Smith nie wskazał skąd pochodził holotyp; Temminck w 1841 roku wskazał „Nepal”, natomiast Gray w 1864 roku jako że nie znał żadnych okazów z Nepalu jako miejsce typowe wskazał Canton w Chinach na podstawie dwóch okazów z kolekcji J. R. Reeve’a. Jedyny przedstawiciel rodzaju paguma (Paguma) który został opisany w 1831 roku przez brytyjskiego zoologa Johna Edwarda Graya. Wyróżniono sześć podgatunków P. larvata, lecz zachodzi potrzeba ich rewizji taksonomicznej.
Etymologia
- Paguma: etymologia nieznana, Gray nie wyjaśnił znaczenia nazwy rodzajowej; Palmer sugerował że jest to wymyślone słowo, najwyraźniej oparte na Puma.
- Ambliodon: gr. αμβλυς amblus „tępy”, od αμβλυνω amblunō „stępić”; οδους odous, οδοντος odontos „ząb”.
- larvata: łac. larvatus „zamaskowany, maskowy”, od larva „maska, duch, widmo”.
Charakterystyka
Długość ciała 50-76 cm, ogona 50-64 cm, masa ciała 3,6-5 kg. Ubarwienie szare do żółtopomarańczowego, przez środek części twarzowej głowy - od czoła do nosa - przebiega biały, szeroki pas, w okolicach oczu widoczne są białe znakowania. Stopy ciemne do czarnych, zakończone pięcioma pazurami. Posiadają silnie rozwinięte gruczoły zapachowe, których wydzielina jest używana jako sygnał ostrzegawczy. Samice mają dwie pary sutków.
Tryb życia
Gatunek nadrzewny, aktywny nocą, dzień spędza odpoczywając w legowisku na drzewach w pobliżu wody. Prowadzi samotniczy tryb życia. Wykazuje zachowania terytorialne. Jest wszystkożerny, odżywia się roślinami, owadami i drobnymi kręgowcami. Zasiedla tereny zalesione. Spotykany również w pobliżu siedzib ludzkich.
Rozród
Biologia rozrodu tego gatunku nie została poznana. Wiadomo, że samica rodzi 3 do 4 młodych, które otwierają oczy po dziewięciu dniach od urodzenia i osiągają rozmiary dorosłych po około trzech miesiącach. W niewoli żyją do 20 lat, a w warunkach naturalnych prawdopodobnie około 10.
Malezję