Drozdoń tajgowy

Drozd białobrewy, fascynujący ptak z rodziny drozdowatych (Turdidae), został nazwany na cześć angielskiego przyrodnika Gilberta White'a. Nazwa rodzajowa, Zoothera, wywodzi się od starogreckich słów oznaczających "zwierzę" i "myśliwego", natomiast nazwa gatunkowa, aurea, jest łacińskim określeniem na "złoty".

Ptak ten preferuje gniazdować w wilgotnej tajdze iglastej, głównie występującej we wschodniej części regionu palearktycznego, rozciągającej się od Syberii po Mandżurię, Koreę i Japonię. Ptaki z północnych populacji migrują na południowy wschód Azji na zimę. Czasami drozda białobrewego można zauważyć jako rzadkiego gościa w zachodniej Europie.

Zarówno samiec, jak i samica drozda białobrewego wyglądają podobnie, mierząc od 27 do 31 cm długości. Mają charakterystyczny wygląd z czarnym łuskowaniem na białym lub żółtawym tle. Jedną z ich unikalnych cech, zauważalnych w locie, jest czarny pas na białych spodnich skrzydłach—cecha, którą dzielą z drozdem syberyjskim.

Samiec drozda białobrewego jest znany ze swojego głośnego, mechanicznego, gwizdowego śpiewu, który może roznosić się na dużą odległość i zawiera wyraźne przerwy między frazami. Co ciekawe, ten ptak był kiedyś uważany za podgatunek drozda łuskowanego.