Plestiodon

Plestiodon to rodzaj jaszczurek z rodziny Scincidae, znany z gładkich, błyszczących łusek i skrytego trybu życia. Początkowo wiele gatunków zaliczanych obecnie do Plestiodon było klasyfikowanych jako Eumeces, z wyjątkiem tych, które przeklasyfikowano do Mesoscincus. Te zwinne stworzenia można znaleźć od Azji Wschodniej aż po Amerykę Północną, obejmując regiony od południowej Kanady po Meksyk, a nawet wyspy takie jak Bermudy.

Jedną z charakterystycznych cech jaszczurek Plestiodon jest ich żywe ubarwienie, które odgrywa kluczową rolę w ich przetrwaniu. Gdy drapieżniki atakują, często celują w jaskrawo ubarwiony ogon, który łatwo może się oderwać. Ten sprytny trik, znany jako autotomia, pozwala skinkowi uciec, a ogon może odrosnąć później.

Jaszczurki Plestiodon są jajorodne, co oznacza, że składają jaja. Zazwyczaj składają od 5 do 10 jaj raz w roku, a młode wykluwają się zazwyczaj pod koniec lata. Jak inne gady, skinki te są ektotermami, polegającymi na zewnętrznych źródłach ciepła do regulacji temperatury ciała. Wygrzewają się na słońcu, aby się ogrzać, i hibernują w zimnych miesiącach. W cieplejszych klimatach są najbardziej aktywne w chłodniejszych porach dnia, takich jak poranki i wieczory, aby uniknąć przegrzania.

Ostatnie rewizje taksonomiczne zmieniły nasze zrozumienie tych jaszczurek. Rodzaj Eumeces z XIX wieku okazał się być parafiletyczny, co oznacza, że nie odzwierciedlał dokładnie ewolucyjnych relacji między swoimi gatunkami. Badacze tacy jak Griffith i inni oraz Schmitz i inni zaproponowali podzielenie go na kilka rodzajów, w tym Plestiodon, Eurylepis i Mesoscincus.

Na przykład gatunki takie jak Eumeces poonaensis i Eumeces taeniolatus zostały przeniesione do Eurylepis. Tymczasem Eumeces altamirani, Eumeces managuae i Eumeces schwartzei są teraz klasyfikowane jako Mesoscincus. Ta reorganizacja pomaga lepiej odzwierciedlić rzeczywiste ścieżki ewolucyjne tych fascynujących jaszczurek.