Koczkodan czarnosiwy

Niebieska małpa, znana również jako małpa diademowa, jest fascynującym gatunkiem małp Starego Świata, występującym w Afryce Środkowej i Wschodniej. Spotkać je można od dorzecza rzeki Kongo, przez Wschodnią Afrykę, aż po południowe rejony Angoli i Zambii. Wyróżnia się kilka podgatunków, w tym niebieska małpa Elgon, małpa Kolba, małpa Pluto i niebieska małpa Moloneya. Te małpy zazwyczaj mają oliwkowy lub szary kolor sierści i charakterystyczne cechy twarzy, które je wyróżniają.

Niebieskie małpy preferują przebywanie w wiecznie zielonych i bambusowych lasach, spędzając większość czasu wysoko w koronach drzew. Ich dieta jest dość zróżnicowana i obejmuje owoce, liście, owady, a czasem również małe bezkręgowce. Niestety, są zagrożone z powodu utraty siedlisk spowodowanej wylesianiem i polowaniami na mięso z dzikich zwierząt.

Pod względem życia społecznego, niebieskie małpy są zdominowane przez samice. Samce opuszczają grupę po osiągnięciu dojrzałości, podczas gdy samice pozostają i tworzą matrylinealne społeczeństwa. Każda grupa zazwyczaj składa się z jednego dominującego samca, kilku samic i ich potomstwa.

Zachowania terytorialne są powszechne, a samce często wyzywają dominującego samca na pojedynek w celu przejęcia grupy. Te małpy są nomadyczne i żyją w społecznościach, gdzie samice nawiązują więzi poprzez pielęgnację i zabawę. Nierzadko można zobaczyć młode osobniki opiekujące się niemowlętami, co jest zachowaniem znanym jako alloparenting. Gatunek jest poligyniczny, co oznacza, że jeden samiec kopuluje z wieloma samicami. Samice zazwyczaj rodzą co dwa lata, a wielkość grupy może się wahać od 10 do 40 osobników.

Pomimo zagrożeń związanych z niszczeniem siedlisk i polowaniami, niebieskie małpy wykazują skomplikowane zachowania społeczne i są dobrze przystosowane do życia w koronach drzew. Ich ochrona jest niezbędna dla zachowania bioróżnorodności ich leśnych siedlisk.