Kot błotny

Kotek bengalski, znany również jako kot trzcinowy i kot bagienny, to średniej wielkości kot zamieszkujący Bliski Wschód, Południową i Południowo-Wschodnią Azję oraz południowe Chiny. Te koty preferują tereny podmokłe, bagna, brzegi rzek i obszary z gęstą roślinnością. Czerwona Lista IUCN klasyfikuje je jako gatunek najmniejszej troski, jednak nadal zmagają się z zagrożeniami takimi jak niszczenie siedlisk, chwytanie i trucie.

Ten samotny drapieżnik ma piaskowe, czerwonawo-brązowe lub szare futro bez plam, choć niektóre osobniki mogą być melanistyczne (ciemne) lub albinotyczne (białe). Koty bengalskie polują na małe ssaki i ptaki, podkradając się i wykonując szybkie ataki. Osiągają dojrzałość płciową w wieku około jednego roku, a samice wchodzą w ruję między styczniem a marcem. Krycie polega na gonitwie samców za samicami, a okres ciąży trwa około dwóch miesięcy. Kocięta zaczynają polować w wieku sześciu miesięcy i zazwyczaj opuszczają matkę po ośmiu lub dziewięciu miesiącach.

Klasyfikacja kotków bengalskich była trudna, z wieloma podgatunkami zidentyfikowanymi na przestrzeni lat. Ostatnie badania genetyczne ukazują różnice między populacjami w różnych regionach. Koty bengalskie są największymi członkami rodzaju Felis, znane z długich nóg i piaskowego, pozbawionego plam futra. Świetnie radzą sobie w środowiskach podmokłych w całym swoim zasięgu, ale unikają zimnych klimatów i gęstych lasów.

Ich dieta składa się głównie z małych ssaków, ptaków, ryb i owadów, z okazjonalnym dodatkiem owoców. Są zręcznymi myśliwymi, podkradającymi się i skaczącymi na zdobycz, a także sprawnymi wspinaczami i pływakami. Samice rodzą mioty liczące od jednego do pięciu kociąt, a samce zazwyczaj nie biorą udziału w ich wychowaniu. Gatunek ten boryka się z zagrożeniami związanymi z utratą siedlisk, polowaniem i nielegalnym handlem skórami.

Działania na rzecz ochrony obejmują umieszczenie kotka bengalskiego w załączniku II CITES oraz zakaz polowań w kilku krajach. Jednak populacje w Południowo-Wschodniej Azji znacznie spadły z powodu polowań i niszczenia środowisk, co sprawia, że w niektórych obszarach są krytycznie zagrożone. Ochrona prawna różni się w zależności od kraju i konieczne są dodatkowe działania, aby chronić te koty na wolności.