Słonina

Salo to cenione tradycyjne jedzenie w krajach słowiańskich, wykonane z peklowanych kawałków słoniny, często z pozostawioną skórą. Każdy region ma swoją własną wersję tego specjału. Na przykład, wschodniosłowiańskie salo może być przyprawione papryką i innymi przyprawami, podczas gdy południowosłowiańska wersja jest często wędzona, aby uzyskać dodatkowy smak.

Chociaż w języku angielskim termin "salo" tłumaczy się jako "bacon" lub "lard", to w rzeczywistości jest to zupełnie coś innego. Salo nie jest topione jak smalec i zawiera bardzo mało, jeśli w ogóle, chudego mięsa, w przeciwieństwie do bekonu. Jest bardziej podobne do włoskiego lardo, ale różni się grubością i przyprawami. Aby zachować salo, jest ono solone, wędzone i dojrzewane w ciemnym, zimnym miejscu, co pozwala mu przetrwać nawet rok lub dłużej. Nawet zepsute salo może być używane do konserwacji skóry lub jako przynęta.

Jeśli chodzi o konsumpcję salo, istnieje wiele możliwości. Można je spożywać na surowo, gotowane, smażone, siekane z czosnkiem do barszczu, dodawane do kiełbas lub po prostu podawane jako słona przekąska z wódką lub horilką. Smażenie salo wytapia tłuszcz, który można używać do gotowania, a chrupiące skwarki są smacznym dodatkiem lub przekąską. Nawet pozostała skóra wieprzowa może być użyta do przygotowania bogatego wywaru do zup.

Istnieje również ciekawe odniesienie kulturowe do "salo w czekoladzie" dziwacznej kombinacji, która stała się dowcipem wśród wschodnich Słowian. W nawiązaniu do tego, fabryka cukierków w Odessie stworzyła kiedyś cukierek o nazwie "Salo v Shokoladi" jako primaaprilisowy żart. Ten smakołyk zawierał karmel z nutą tłuszczu, oferując unikalny słono-słodki smak.