Karlik malutki

Karlik malutki to niewielki nietoperz występujący na terenie całej Europy, w północnej Afryce, południowo-zachodniej Azji, a możliwe że także w Korei. W 1999 roku naukowcy odkryli, że to, co wcześniej uważano za jeden gatunek, w rzeczywistości obejmuje dwa: karlika malutkiego (Pipistrellus pipistrellus) oraz karlika drobnego, różniące się częstotliwościami echolokacyjnych dźwięków.

Ten mały nietoperz charakteryzuje się długością przedramienia między 27,7 a 32,2 mm oraz wagą od 3,5 do 8,5 gramów. Można go spotkać w lasach, na terenach wiejskich oraz w miastach. Samice często gniazdują na strychach i w budynkach, gdzie wychowują swoje młode.

Pod względem zachowań, samce karlika malutkiego ustanawiają terytoria godowe, aby przyciągnąć samice jesienią. Kopulacja odbywa się wtedy, ale zapłodnienie następuje dopiero po hibernacji. Ciężarne samice gromadzą się w koloniach rozrodczych i zazwyczaj rodzą jedno młode w czerwcu. Nietoperze te żywią się głównie owadami, takimi jak muchy, komary i meszki. Ich echolokacyjne dźwięki mają zakres od 45 do 76 kHz, z największą intensywnością przy 47 kHz.

Karlik malutki jest szeroko rozpowszechniony, występuje na Wyspach Brytyjskich, w dużej części Europy, w północno-zachodniej Afryce, w Indiach, Chinach oraz Mjanmie. Chociaż jest jednym z najczęściej spotykanych nietoperzy w Europie i Wielkiej Brytanii, klasyfikowany jest jako "Least Concern" (najmniejszej troski) przez IUCN ze względu na swój szeroki zasięg oraz przypuszczalnie dużą populację. Jednak w Wielkiej Brytanii podejmowane są kroki mające na celu przywrócenie ich liczebności do poziomu sprzed 1979 roku, gdyż intensyfikacja rolnictwa spowodowała utratę ich siedlisk żerowania.