Skowrończyk krótkopalcowy

Świergotek stepowy (Calandrella brachydactyla) to mały ptak o fascynującej historii. Jego nazwa naukowa pochodzi ze starożytnej greki. Gatunek ten rozmnaża się w południowej Europie, północno-zachodniej Afryce oraz w regionie palearktycznym. W okresie migracji tworzy duże stada, które poruszają się w synchronizacji. Po raz pierwszy został opisany przez Johanna Leislera w 1814 roku. Obecnie ptak ten należy do rodzaju Calandrella i dzieli się na osiem podgatunków, z których każdy zamieszkuje inne terytorium.

W porównaniu do skowronka, świergotek stepowy jest mniejszy. Jego pióra mają szaro-brązowy odcień z ciemnymi pręgami na grzbiecie oraz białym podbrzuszem. Posiada mocny, spiczasty dziób oraz jasny pasek nad oczami, zwany supercilium. Ptak ten ma jaśniejsze ubarwienie niż świergotek mongolski i należy do szerszej grupy świergotków. Jego śpiew może być różnorodny, od suchego ćwierkania po bardziej zróżnicowane melodie. Świergotki stepowe nocują na otwartym terenie, siadając w małych zagłębieniach w ziemi.

Większość tych ptaków migruje, spędzając zimy w Afryce i Indiach. Zwykle można je spotkać na suchych, otwartych terenach i polach uprawnych, gdzie gniazdują na ziemi i żywią się nasionami oraz owadami. W czasach kolonialnych w Indiach polowano na te ptaki w celach spożywczych. Obecnie duże zimowe stada mogą stanowić zagrożenie dla lotnisk w Azji Południowej ze względu na ryzyko kolizji z samolotami.