Ułar himalajski

Himalajski śnieżnik to duży ptak z rodziny bażantowatych, należący do gatunku Phasianidae. Spotkać go można w górskich pasmach Himalajów i Pamiru w Azji, gdzie doskonale sobie radzi na alpejskich pastwiskach i skalistych klifach. Co ciekawe, ptak ten został wprowadzony do Gór Ruby w Nevadzie w latach 60. XX wieku, tworząc tam teraz prosperującą dziką populację.

Himalajski śnieżnik przypomina dużą, szarą kuropatwę, wyróżniając się swoim charakterystycznym wyglądem: szare górne partie ciała, białe gardło oraz kasztanowe znaczenia. Samce posiadają ostrogę na tarsusie, co ułatwia ich odróżnienie od samic. W locie wodzą wzrok ich uderzająco białe lotki pierwszorzędowe i czerwone zewnętrzne pióra ogonowe.

Istnieje kilka podgatunków himalajskiego śnieżnika, takich jak incognitus, sewerzowi, grombczewskii i koslowi, występujące w różnych obszarach geograficznych. Ptaki te zazwyczaj żyją powyżej granicy lasu w regionach alpejskich, ale przemieszczają się na niższe wysokości podczas surowych zim. Dzięki stabilnej populacji IUCN klasyfikuje je jako gatunek "najmniejszej troski."

Himalajskie śnieżniki są towarzyskimi ptakami, które żywią się trawą, jagodami i nasionami. Mają interesujące zwyczaje, takie jak lot w dół po wodę i wokalizacja w okresie lęgowym. Rozmnażanie występuje latem, a gniazda są budowane w zagłębieniach ziemi pod skałami lub krzewami. Samica wysiaduje jaja, podczas gdy samiec czuwa w pobliżu.

Ptaki te są narażone na drapieżniki, takie jak orły przednie, oraz pasożyty, takie jak kolcogłowy i nicienie. Ich zachowania, dieta i zwyczaje lęgowe są doskonale dostosowane do alpejskiego środowiska. Życie w stadach pomaga im być czujnymi wobec drapieżników i efektywniej poszukiwać pożywienia.