Fakty o: Edredon zwyczajny
Eiderka zwyczajna, znana również jako kaczka św. Cuthberta albo kaczka Cuddy'ego, to duża kaczka morska, którą można spotkać wzdłuż północnych wybrzeży Europy, Ameryki Północnej i wschodniej Syberii. Te ptaki gniazdują w regionach arktycznych i północnych strefach umiarkowanych, a zimą migrują w kierunku cieplejszych miejsc o umiarkowanym klimacie, gdzie zbierają się w duże stada na wodach przybrzeżnych. Ciekawostką jest fakt, że ich gniazda są wyściełane puchem eiderowym, zabieranym z piersi samicy. Ten puch był historycznie ceniony za swoją miękkość i wykorzystywany do produkcji poduszek i kołder.
Pod względem wielkości, eiderka zwyczajna jest największa spośród czterech gatunków eider. Osiągają długość od 50 do 71 cm i ważą od 0,81 do 3,04 kg. Samce są łatwo rozpoznawalne dzięki swojemu charakterystycznemu czarno-białemu upierzeniu, podczas gdy samice mają brązowe ubarwienie. Jeśli chodzi o dietę, te kaczki nurkują po skorupiaki i mięczaki, szczególnie preferując małże.
Eiderki zwyczajne są dość liczne, z populacjami szacowanymi na około 1,5 do 2 milionów ptaków w Ameryce Północnej i Europie. Są to ptaki kolonijne, co oznacza, że gniazdują w grupach na wyspach przybrzeżnych. Interesującym faktem jest to, że samice eider często wracają na tę samą wyspę, na której się wykluły, aby się rozmnażać, co prowadzi do wysokiego poziomu pokrewieństwa w koloniach. Ta bliska relacja genetyczna skutkuje kooperacyjnymi zachowaniami w hodowli, takimi jak składanie jaj w gniazdach krewnych oraz wspólne wychowywanie młodych.
Niemniej jednak, eiderki zwyczajne zmagają się z pewnymi wyzwaniami ochronnymi. Na przykład w Zatoce Hudsona w Kanadzie, zmieniające się wzorce lodowe doprowadziły do znaczących spadków liczebności. Prowadzone są działania mające na celu monitorowanie i ochronę populacji eiderki, a gatunek ten jest objęty porozumieniem o ochronie wędrownych ptaków wodnych Afryki i Eurazji (AEWA).