Paź królowej

Paź królowej, naukowo opisany jako Papilio machaon, to zachwycający motyl z rodziny Papilionidae. Znany również jako paź królowej lub po prostu paź, stanowi gatunek typowy dla rodzaju Papilio. Występuje w całym regionie Palearktycznym oraz w Ameryce Północnej.

Karol Linneusz nadał temu motylowi jego naukową nazwę, Papilio machaon, już w 1758 roku. Obecnie wyróżnia się 41 uznanych podgatunków, w tym takie jak Papilio machaon gorganus i Papilio machaon britannicus. Motyl ten jest szeroko rozpowszechniony i można go spotkać na obszarach od Eurazji po Stany Zjednoczone i Kanadę, a nawet w Himalajach, na Tajwanie oraz w różnych częściach Europy i Azji.

Charakterystyczną cechą paziów królowej są ich jasne, żółte skrzydła zdobione czarnymi żyłkami, osiągające rozpiętość od 65 do 86 milimetrów. Gąsienice tego gatunku są również niezwykle interesujące - początkowo przypominają ptasie odchody, co pomaga im unikać drapieżników. Odżywiają się głównie roślinami z rodziny selerowatych (Apiaceae).

Te motyle to silni i szybcy lotnicy, często zatrzymujący się, aby pić nektar z kwitnących ziół. Preferują alpejskie łąki i zbocza wzgórz, gdzie samce angażują się w zachowanie zwane "hilltopping", aby przyciągnąć samice. Ich dieta obejmuje rośliny takie jak krwawnik oraz różne selerowate.

Hodowanie paziów królowej w warunkach domowych jest całkiem możliwe, zwłaszcza jeśli zapewni się odpowiednie rośliny żywicielskie dla gąsienic, takie jak ruta. Te motyle mogą mieć kilka pokoleń rocznie; niektóre przechodzą metamorfozę i wylęgają się jeszcze w tym samym roku, podczas gdy inne zimują jako poczwarki. Kiedy są zagrożone, gąsienice mają interesujący mechanizm obronny - mogą wysunąć specjalne wypustki, które wydzielają nieprzyjemny zapach, odstraszając drapieżniki.