Zimorodek zwyczajny

Zimorodek zwyczajny, znany również jako zimorodek eurazjatycki lub zimorodek rzeczny, to mały, barwny ptak występujący w Eurazji i Afryce Północnej. Dzięki charakterystycznemu, jaskrawo niebieskiemu ubarwieniu górnej części ciała oraz intensywnie pomarańczowemu brzuchowi i długiemu dziobowi, jest łatwy do rozpoznania. Ten ptak jest mistrzem łowienia ryb, nurkując do wody, aby schwytać swoją zdobycz, i posiada specjalne adaptacje pomagające mu dostrzec ryby pod wodą. Zimorodki składają swoje błyszczące, białe jaja w gniazdach wykopanych w brzegach rzek.

Po raz pierwszy opisany przez Karola Linneusza w 1758 roku, zimorodek zwyczajny należy do rodzaju Alcedo, który obejmuje siedem niewielkich gatunków zimorodków, głównie rybożernych. Jego najbliższym krewnym jest zimorodek białogrzbiety, zamieszkujący Indonezję.

Istnieje siedem podgatunków zimorodka zwyczajnego, z których każdy różni się nieco kolorem i rozmiarem. Można je spotkać w całej Europie, Azji i Afryce Północnej, zazwyczaj w pobliżu czystych zbiorników wodnych. Są one ważnymi wskaźnikami zdrowia ekosystemów słodkowodnych.

W zakresie rozmnażania, zimorodki są dość terytorialne. Ich zaloty obejmują skomplikowane rytuały, a oboje rodzice uczestniczą w wykopywaniu gniazda i inkubacji jaj. Mimo swojej wytrzymałości, te ptaki są zagrożone przez zimową pogodę, niedobór pożywienia, drapieżniki i zakłócenia spowodowane działalnością człowieka.

Ich dieta składa się głównie z ryb, ale zimorodki jedzą również wodne owady i skorupiaki. Posiadają unikalny sposób nurkowania i zdobywania pożywienia, który je wyróżnia.

Na szczęście zimorodek zwyczajny nie jest obecnie zagrożony. Jest klasyfikowany jako gatunek "najmniejszej troski" z stabilnymi populacjami i szerokim zasięgiem występowania na całym świecie. Ich zdolność do adaptacji do różnych siedlisk i diet, w połączeniu z szeroką dystrybucją, pomaga utrzymać ich liczebność na stałym poziomie.