South Hook Fort, Milford Haven

South Hook Fort, na północnym brzegu Milford Haven w hrabstwie Pembrokeshire, jest obiektem wpisanym na listę Grade II*, należącym do serii fortów zbudowanych jako część wewnętrznej linii obrony przystani po wydaniu Królewskiej Komisji Obrony Zjednoczonego Królestwa.

Prace nad fortem rozpoczęto w 1859 roku, na rok przed opublikowaniem raportu Komisji Królewskiej. Fort stał się później częścią podwójnej obrony Haven i został zbudowany według podobnego projektu jak ten w Hubberstone. Ma kształt litery D, cztery ściany o grubości 4 stóp i zawiera dwupiętrowy blok koszarowy w kształcie podkowy. Składa się z dwóch oddzielnych baterii chronionych wałami ziemnymi i połączonych z fortem krytymi przejściami. Początkowo fort mieścił dwadzieścia dział skierowanych w morze, choć później zostało to zmodyfikowane. Otoczony jest głębokim rowem, a dostęp do niego prowadzi przez most. Prace zakończono w 1865 roku. W jego skład wchodziła jednostka reflektorów Defence Electric Light obsadzona przez 200 ludzi, a jego działa były ustawione tak, by zapewnić ogień krzyżowy z tymi w Hubberston i Popton po drugiej stronie Haven. W czasie I wojny światowej fort był w pełni obsadzony, ale w latach 30. został opuszczony. Został sprzedany w 1936 roku, ale w 1939 roku został zarekwirowany przez Admiralicję i nazwany HMS Skirmisher. W czasie II wojny światowej był obsadzony przez WRENS kontrolujący ruchy marynarki wojennej w Haven. Po wojnie ponownie wycofano go z eksploatacji i zwrócono prywatnej własności. Obecnie stanowi część nabrzeża terminalu South Hook LNG.