Bala-Bangor Theological Seminary, Bangor

Bala-Bangor było seminarium teologicznym należącym do Walijskich Niezależnych, stowarzyszenia walijskich kongregacjonalistów. Zostało założone w 1841 r. w Llanuwchllyn, a następnie przeniesione do stałej siedziby w Bala, Gwynedd w 1842 r. Pod kierownictwem Michaela Jonesa, którego następcą był jego syn Michael D. Jones.

Podczas dyrekcji Michaela D. Jonesa wybuchła kłótnia między dwoma rywalizującymi frakcjami w walijskim kongregacjonalizmie o konstytucję seminarium - Michael D. Jones i jego zwolennicy chcieli zachować i przestrzegać starej konstytucji, natomiast ks. John Thomas z Liverpoolu i jego zwolennicy chcieli narzucić seminarium nową konstytucję. Argumentem Michaela D. Jonesa było to, że plan ks. Johna Thomasa doprowadziłby jedynie do prezbiteriatyzacji seminarium i kościołów kongregacjonalnych w ogóle. Przez pewien czas kongregacjonaliści mieli w Bala dwa seminaria: seminarium Thomasa Lewisa w Plasyndre i seminarium Michaela D. Jonesa w Bodiwanie. Jednak do 1886 r. seminarium Thomasa Lewisa przeniosło się do Bangor. Michael D. Jones przeszedł na emeryturę w 1892 r. co utorowało drogę do ponownego połączenia obu seminariów, tym razem w Bangor, co tłumaczy eklektyczną nazwę seminarium: "Bala-Bangor".

Seminarium pozostało w Bangor aż do jego zamknięcia w 1989 r. kiedy to jego dyrektorem został R. Tudur Jones, ostatni ze znamienitego grona dyrektorów służących Kościołom kongregacjonalnym w Walii. Seminarium zostało zamknięte głównie z powodu braku zapotrzebowania na dwa seminaria kongregacjonalne w Walii. Kolegium Pamięci oferowało bardziej centralną lokalizację dla Kolegium Zjednoczeniowego, które miało służyć Kościołom Kongregacyjnym w całej Walii. Przez lata 90. Zjednoczone Kolegium pozostawało w Aberystwyth, aż do jego zamknięcia - obecnie kształcenie kongregacjonalne odbywa się z powrotem w Bangor pod nadzorem ks. Eurosa Wyn Jonesa.