Windsor Railway Bridge, Slough

Most kolejowy w Windsorze to most z kutego żelaza, przecinający Tamizę na odcinku między śluzą Romney a śluzą Boveney. Most prowadzi linię odgałęziającą się między Slough i Windsor.

Most kolejowy Windsor został zaprojektowany przez słynnego brytyjskiego inżyniera budowlanego Isambarda Kingdom Brunela i jest uważany za prekursora jego ostatniego dużego dzieła - Mostu Królewskiego Alberta. Został zbudowany w latach 40. XIX wieku w celu przeprowadzenia linii Slough - Windsor & Eton Kolei Wielkiego Zachodu. Ze względu na zastrzeżenia zgłoszone przez proboszcza Eton College, most musiał przekraczać rzekę, nie naruszając jej w całości. Budowa linii kolejowej została zatwierdzona w 1848 roku i postępowała w szybkim tempie, a linia i most zostały po raz pierwszy otwarte dla ruchu 8 października 1849 roku.

Na początku lat 60. XIX wieku pierwotne drewniane wiadukty zastąpiono łukowymi, murowanymi odpowiednikami. W 1908 r. żeliwne pale mostu zastąpiono murowanymi przyczółkami, skracając nieco jego rozpiętość do 184 stóp 6 cali, a także zastępując dźwigary poprzeczne i wsporniki szynowe ich stalowymi odpowiednikami. Most kolejowy Windsor został pierwotnie zbudowany jako dwutorowy, ale od czasu rozdzielenia linii kolejowych w ramach racjonalizacji w latach 60. ubiegłego wieku przez most przebiega tylko jedna linia. W 1975 r. most został wpisany na listę zabytków klasy II*.