Forest of High Peak, Peak District

Forest of High Peak był w średniowieczu lasem wrzosowiskowym obejmującym większą część północno-zachodniej części hrabstwa Derbyshire w Anglii, sięgającym na południe aż do Tideswell i Buxton. Od czasów podboju normańskiego był to królewski rezerwat łowiecki, zarządzany przez Williama Peverela, zwolennika Wilhelma I, który miał siedzibę w zamku Peveril. Królewski Las Szczytowy był ograniczony od zachodu rzeką Goyt, od południa rzeką Wye, od wschodu rzeką Derwent, a od północy rzeką Etherow. W 1305 roku obejmował około 100 mil kwadratowych.

Południowo-zachodni obszar między rzeką Wye a Kinder Scout był stosunkowo otwartym terenem, który był ogrodzony niskim murem, wystarczającym, by nie przepędzać bydła i owiec, ale pozwalać jeleniom na wędrówki. Obszar ten znany był jako Campana, a dwa pozostałe to Hopedale i Longdendale. Miejsce, w którym się one spotkały, do dziś oznaczone jest jako Edale Cross.

Oprócz pieczy nad lasem Wilhelm posiadał także szereg posiadłości, które stanowiły część tego, co zostało zapisane w Domesday Survey jako Honour of Peverel. Jego syn, również Wilhelm, otrzymał szereg dalszych posiadłości, tak że Peverelowie mogli je uważać za swoje posiadłości, z wyjątkiem posiadłości Muchedeswell i Tickhill, które należały do Henryka de Ferrers.

Jednak w 1154 r. majątek został skonfiskowany przez króla Henryka II, który w 1176 r. odbudował zamek Peveril. W 1189 r. Ryszard I przekazał honor Peveril Janowi hrabiemu Mortain. Później Edward II nadał ją na krótko swojemu faworytowi Piersowi de Gaveston, a w 1345 r. przeszła ona w ręce Jana de Warenne, hrabiego Surrey. Jan zmarł w 1347 roku, a dobra przeszły na żonę Edwarda, Philippę z Hainault. Wreszcie w 1372 r. otrzymał je Jan z Gaunt, pierwszy książę Lancaster. Kiedy na tron wstąpił jego syn Henryk IV, honor Peak przeszedł na rzecz korony wraz z innymi posiadłościami księstwa Lancaster, takimi jak Duffield Frith. Następnie posiadłość i las High Peak zostały oddane w wieczystą dzierżawę książętom Devonshire.

Zapisy dokumentują występowanie w lesie jeleni, dzikich świń, wilków, koni i owiec. Każdy, kto został przyłapany na łamaniu prawa leśnego, był zabierany do zamku Peak Castle w Castleton, skąd zarządzał lasem Wysoki Steward. Obecna wioska Peak Forest leży w sercu obszaru dawnego lasu królewskiego i była dawniej znana jako Chamber of Campana. Pobliska farma Chamber Farm lub Chamber Knoll mogła być dokładnym miejscem zamieszkania i spotkań miejscowych urzędników leśnych.