Tap o' Noth

Tap o' Noth to wzgórze i fort, 8 mil na południe od Huntly w Aberdeenshire w Szkocji, o numerze geodezyjnym NJ485293. Jest to drugi co do wysokości fort w Szkocji, a jego główną cechą jest dobrze zachowany, zeszklony mur, który zamyka obszar o wymiarach około 100 m na 30 m, czyli 0,3 hektara. Znaleziska archeologiczne z tego miejsca obejmują kamienną głowicę topora datowaną na okres od ok. 2000 r. p.n.e. do ok. 800 r. p.n.e. oraz zdobiony pierścień z brązu datowany na I-III w. n.e. Stanowisko zostało uznane za planowany zabytek starożytny.

Kamionkowy fort jest centrum osady znajdującej się w obrębie innego wału, który zamyka znacznie większy obszar o powierzchni około 7 hektarów. Ten zewnętrzny wał został zbudowany w V-VI w. n.e.; osadnictwo na dużą skalę na tym obszarze może sięgać III w. n.e. czyli czasów współczesnych kulturze Piktyjskiej.

Zdjęcia z drona i badania lidarowe sugerują, że mogło tam być nawet 800 chat, wiele z nich w grupach, z większą chatą w centrum grupy. Zostało ono opisane jako największa znana osada we wczesnośredniowiecznej Brytanii.

W pobliskiej dolinie, na farmie Barflat znaleziono piktyjski wizerunek człowieka z Rhynie na stojącym kamieniu. W dolinie odkryto rzymską osadę z dowodami na spożywanie wina z rejonu Morza Śródziemnego, używanie szklanych naczyń z zachodniej Francji i intensywną produkcję metalurgiczną. Interpretuje się to jako oznaki wysokiego statusu społecznego, prawdopodobnie z powiązaniami królewskimi.