Forest of East Derbyshire, Belper

Forest of East Derbyshire był w średniowieczu obszarem zalesionych wrzosowisk pomiędzy rzekami Derwent i Erewash w hrabstwie Derbyshire.

W przeciwieństwie do High Peak i Duffield Frith, nie został on przejęty przez Wilhelma I, lecz stał się lasem królewskim za panowania Henryka II. Rozciągając się praktycznie na całej długości dzisiejszego hrabstwa, był on znacznie większy od dwóch pozostałych. Granicząc z lasem Sherwood, tworzył ciągły obszar rozciągający się od rzeki Derwent do rzeki Trent.

Opiekunami była rodzina Cauz z Laxton w Nottinghamshire, która odziedziczyła go po Geoffreyu Alselinie, spokrewnionym przez małżeństwo z Gerardem de Normanville, który, jak się uważa, został mianowany opiekunem lasu Sherwood przez Wilhelma I.

Matylda de Cauz wyszła za mąż za Ralpha fitzStephena, szambelana Henryka II. Po jego śmierci w 1202 r. król Jan zagarnął posiadłość Laxton i jej zwierzchnictwo nad lasami, które zostały jej przywrócone w 1217 r. po jego śmierci.

Opieka nad lasem Sherwood przeszła na Johna de Birkin, następnie na jego syna, a w końcu przez małżeństwo na Roberta de Everingham. Jednak w 1225 roku East Derbyshire zostało pozbawione lasów. Być może właśnie w tym czasie William de Ferrers II poszerzył Duffield Frith na wschód od rzeki Derwent, aby zbudować nowy pałacyk myśliwski w Belper.