Hebburn Hall, Newcastle upon Tyne

Hebburn Hall, znany również jako Ellison Hall, to XVII-wieczna rezydencja wiejska, która została przekształcona w apartamenty mieszkalne i domy, położona w Hebburn, South Tyneside, Tyne and Wear. Jest to budynek wpisany na listę Grade II.

Na długo przed tym, jak dwór Hebburn został włączony do aglomeracji Newcastle upon Tyne, posiadłość nabyli Ellisonowie, rodzina kupieckich awanturników z Newcastle. Robert Ellison, szeryf i poseł do parlamentu z Newcastle, w połowie XVII wieku zastąpił XIV-wieczny Tower House nowym dworem.

Jego potomek, Henry Ellison, przebudował posiadłość w nieco bardziej okazałym stylu w 1790 r. tworząc, podobno z pomocą architekta Williama Newtona, trzypiętrowy, dziewięcioprzęsłowy dwór. Około 1819 roku architekt John Dobson dokonał ulepszeń. Hebburn Hall jest dobrym przykładem budynku w stylu klasycystycznym z Tyneside z czasów Dobsona.

Kiedy w 1860 r. zmarł bezpotomnie syn Henry'ego, Cuthbert, majątek przeszedł na własność jego siostrzeńca, pułkownika Cuthberta Ellisona, następnie w 1867 r. na siostrę pułkownika, Mary Ellison, a w 1870 r. na Ralpha Carra z Dunston Hill, Gateshead i Hedgeley Hall w Northumberland. Po tym wydarzeniu dom wkrótce przestał być wykorzystywany jako rezydencja. Na prośbę Cuthberta Ellisona, od 1871 roku Ralph Carr otrzymał pozwolenie na używanie nazwy Carr-Ellison.

W 1886 r. architekt FR Wilson przebudował skrzydło zachodnie i niektóre budynki gospodarcze, przeznaczając je na kościół dla nowej parafii św. Jana Ewangelisty i plebanię. Od 1897 do 1976 r. skrzydło wschodnie służyło jako ambulatorium, a następnie przez krótki czas jako świątynia masońska.

W 1999 r. nowi właściciele wyremontowali zniszczoną nieruchomość i przywrócili ją do użytku mieszkalnego.