Henry VII Chapel, Londyn

Henry VII Lady Chapel, obecnie częściej znana po prostu jako Henry VII Chapel, to duża kaplica damska znajdująca się na dalekim wschodnim krańcu Opactwa Westminsterskiego, opłacona z testamentu króla Henryka VII. Jest ona oddzielona od reszty opactwa mosiężnymi wrotami i schodami.

Struktura kaplicy to trójnawowa nawa składająca się z czterech przęseł. W apsydzie kaplicy znajduje się ołtarz, a za nim grobowce Henryka VII i jego żony oraz Jakuba I. Jest tu pięć kaplic apsydowych.

Kaplica wyróżnia się wiszącym sklepieniem wachlarzowym.

Kaplica zbudowana jest w stylu późnego gotyku prostokątnego, którego wspaniałość sprawiła, że John Leland nazwał ją orbis miraculum. W kaplicy znajdują się grobowce kilku monarchów, w tym Henryka VII, Edwarda VI, Marii I, Elżbiety I, Jakuba I, Karola II i Marii, królowej Szkotów.

Od 1725 r. kaplica jest także kościołem macierzystym Zakonu Nietoperzy, a nad stallami wiszą sztandary jego członków.