Duxford Chapel

Jana, założonego przez Williama de Colville w Duxford, w hrabstwie Cambridgeshire, w Anglii. Chociaż nazywana jest Duxford Chapel, budynek znajduje się pomiędzy wioskami Duxford i Whittlesford, w sąsiedztwie stacji kolejowej Whittlesford Parkway.

Zbudowany w XIV wieku, do dziś zachowała się jedynie kaplica. Jest to budynek klasy II* i zabytek wpisany na listę UNESCO.

Jana Chrzciciela to niewielka, prostokątna kaplica, pochodząca w większości z około 1337 roku. Do jej budowy użyto krzemiennego gruzu na ściany oraz wapienia na otwory drzwiowe i okna. Uważa się, że niektóre fragmenty budynku, w tym niewielka część ściany południowej, pochodzą z jego XIII-wiecznego poprzednika, który był częścią szpitala.

Kaplica jest budynkiem jednokondygnacyjnym. Główne wejście znajduje się przy zachodnim końcu ściany północnej. W ścianie południowej znajduje się dwoje podobnych drzwi, jedne bezpośrednio naprzeciwko głównego wejścia, drugie umieszczone są przy wschodnim końcu. Ścianę północną przecinają cztery okna, datowane na lata 1330-1360, każde z nich zawiera pojedyncze światło z ornamentyką w formie trefli. Cztery okna po stronie południowej są podobnej daty i konstrukcji, chociaż każde z nich zawierało wcześniej dwa światła rozdzielone centralnym słupkiem.

Okna w ścianie południowej, najbliższe ołtarzowi, otoczone są pisciną i sedilią. Naprzeciwko sedilii, po stronie północnej, znajduje się nisza, w której, jak się uważa, umieszczono Grób Wielkanocny. We wschodniej ścianie znajduje się prosta zasłona.

W 1548 r. kaplica została zlikwidowana podczas kasaty zakonów za panowania Edwarda VI, a po 1554 r. właściciele sąsiadującej z nią XVI-wiecznej gospody Red Lion używali jej jako stodoły.

Kaplica została przejęta i odrestaurowana przez Ministerstwo Robót Publicznych w latach 1947-1954, a obecnie znajduje się pod opieką English Heritage.