Loughor Castle, Swansea

Zamek Loughor to zrujnowana, średniowieczna fortyfikacja znajdująca się w mieście Loughor w Walii. Zamek został zbudowany około 1106 roku przez anglo-normańskiego lorda Henry'ego de Beaumont, podczas normańskiej inwazji na Walię. Z zamku roztaczał się widok na rzekę Loughor, która kontrolowała strategiczną drogę i bród biegnący przez półwysep Gower. Zamek został zaprojektowany jako owalny pierścień, prawdopodobnie zwieńczony wiklinowymi płotami obronnymi, i wykorzystywał pozostałości dawnego rzymskiego fortu Leucarum.

W ciągu następnych dwóch stuleci zamek brał udział w wielu konfliktach. Został zaatakowany i spalony, prawdopodobnie podczas powstania walijskiego w 1151 roku, a w 1215 roku został zdobyty przez wojska Llywelyna Wielkiego. Jan de Braose nabył zamek w 1220 roku i wyremontował go, budując kamienny mur kurtynowy, który zastąpił starszą obronę. Ponownie zaatakowany w 1251 roku, zamek został wzmocniony kamienną wieżą w drugiej połowie XIII wieku. W okresie późnego średniowiecza jego znaczenie zmalało, a w XIX wieku zamek był już ruiną i zarastał bluszczem.

W XXI wieku zamek Loughor jest kontrolowany przez walijską agencję ds. dziedzictwa kulturowego Cadw i wykorzystywany jako atrakcja turystyczna. Zrujnowana wieża i fragmenty muru kurtynowego zachowały się na szczycie ziemnych wałów obronnych, które obecnie przypominają motte, czyli kopiec, i są częścią Parku Zamkowego Loughor.