Cambridge Whitefriars, Cambridge

Whitefriars z Cambridge, lub Whitefriars z Newnham, byli wspólnotą braci karmelitów, którzy po raz pierwszy osiedlili się w Chesterton pod Cambridge w XIII wieku. Chociaż w 1247 r. Henryk III zezwolił im na wybudowanie tam domu, zamiast tego przenieśli się do domu w Newnham, podarowanego im w 1249 r. przez Michała Malherbe. Znajdował się on na terenie parafii św. Piotra poza bramą w Trumpington i podlegał jurysdykcji szpitala św. Jana Ewangelisty. Na trzech akrach ziemi w Newnham wybudowano rozległe cele klasztorne, klasztor i kościół. Jednak w 1290 r. ponieważ częste powodzie utrudniały prowadzenie wykładów i zdobywanie prowiantu, bracia uzyskali od Edwarda I pozwolenie na przeniesienie się na teren przy Milne Street w Cambridge. Pozostawali tam od 1292 r. do 1538 r. kiedy to w wyniku kasaty klasztorów przez Henryka VIII ich własność została przekazana Queens' College, który zburzył budynki klasztorne. Obecnie na tym terenie znajduje się Walnut Tree Court i kaplica kolegium. Jedyne ocalałe pozostałości można zobaczyć w dobrze zachowanej północnej ścianie ogrodu Fellows' Garden, która stanowiła północną ścianę kościoła karmelitów. Lokalizacja obiektów w Chesterton i Newnham nie jest znana.