Old Minster, Winchester

Old Minster był anglosaską katedrą dla diecezji Wessex, a następnie Winchester, od 660 do 1093 roku. Znajdowała się ona na miejscu położonym bezpośrednio na północ od i częściowo pod swoją następczynią, katedrą w Winchesterze.

Niektóre źródła podają, że kościół został zbudowany w 648 r. dla króla Cenwalha z Wessex jako kościół św. Piotra i Pawła, choć źródła te są późne i mało wiarygodne. Pawła. Bardziej prawdopodobne jest to, że został zbudowany około 660 roku jako katedra dla pierwszego biskupa Winchesteru, saskiego biskupa Wina, kiedy to biskupstwo zachodniosaksońskie zostało przeniesione z Dorchester-on-Thames. Z biegiem lat powiększano ją i przebudowywano, a w 862 r. pochowano w niej św. W X wieku Minster był kościołem przeoratu św. Swithuna, wspólnoty mnichów żyjących pod regułą św.

W 901 r. obok niego zbudowano Nowy Kościół, tak blisko, że śpiewy mnichów w każdym z nich podobno beznadziejnie się mieszały. Święty Ćwik z Winchesteru i jego następca święty Alfons podczas swoich reform klasztornych w latach 70. ubiegłego wieku niemal całkowicie przebudowali klasztor na wielką skalę. Nowy kościół, poświęcony w 980 r. i ponownie w 993 r. miał centralną wieżę, północną i południową nawę, kryptę we wschodniej absydzie i dziedziniec od zachodu. Ciało św. Swithuna zostało przeniesione do krytej świątyni, która stała się największym kościołem w Europie. Jednak po podboju Anglii przez Normanów biskup Walkelin wybudował obok nową katedrę, a Stary Minster został zburzony w 1093 roku. Wielu królów Wessexu i Anglii, a także biskupów, zostało pochowanych w Starym Minsterze, więc ich ciała ekshumowano i ponownie złożono w nowym budynku.

Stary Minster został odkopany w latach 60. ubiegłego wieku. Zarys budowli jest obecnie przedstawiony w formie muru ceglanego na cmentarzu kościelnym przylegającym do katedry w Winchesterze. Pierwszy grób świętego Swithuna jest wyraźnie zaznaczony. Znaleziska z tego miejsca można oglądać w Muzeum Miejskim w Winchesterze. Kości monarchów przeniesione do katedry znajdują się obecnie w skrzyniach grobowych wokół chóru.