Magpie Mine, Peak District

Magpie Mine to dobrze zachowana nieczynna kopalnia ołowiu w pobliżu wsi Sheldon w hrabstwie Derbyshire w Anglii, w parafii Ashford in the Water. Murowane ogrodzenie pięciu kopalni ołowiu jest chronionym zabytkiem.

Historia przemysłowego wydobycia ołowiu w Mid-Derbyshire sięga czasów rzymskich. Wydobycie ołowiu w tym miejscu sięga co najmniej XVII wieku. Żyła rudy ołowiu Shuttlebark została oficjalnie otwarta w 1682 roku. Kopalnia Magpie jest zarejestrowana w 1740 roku. Po ponad 200 latach działalności, kopalnia Magpie Mine została zamknięta w 1958 roku i była ostatnią czynną kopalnią ołowiu w Derbyshire. Obecnie zarządza nią Towarzystwo Historyczne Kopalń Okręgu Peak, które przeprowadziło wiele prac renowacyjnych.

Pomiędzy okresami, kiedy kopalnia przynosiła zyski, w 1793 i 1835 roku zamykano ją na kilka lat z powodu powodzi, sporów i spadku cen ołowiu. W 1833 r. w wyniku ostrego sporu trzech górników z sąsiedniej kopalni Maypitt udusiło się dymem z ogniska celowo rozpalonego przez górników z kopalni Magpie. W wyniku procesu o morderstwo wszyscy z 24 podejrzanych zostali uwolnieni, ponieważ zostali sprowokowani, nie było też jasne, który z nich jest rzeczywiście odpowiedzialny.

Znany inżynier górniczy John Taylor przejął zarządzanie kopalnią w 1839 r. i stworzył kompleks nowych budynków z kamienia wapiennego oraz innowacyjne urządzenia. Kwadratowy komin i okrągły komin zostały zbudowane w 1840 r. W latach czterdziestych XIX w. zbudowano także dom agenta, kuźnię, wiatrownię, okrągłą prochownię i zbiornik na wodę do zasilania kotła i chłodzenia silników. W 1869 r. w miejscu wcześniejszej maszynowni powstała kornwalijska maszynownia, w której zainstalowano maszynę wyciągową wraz z zachowanym do dziś bębnem wyciągowym. Główny szyb został wydrążony w 1823 r. i ma ponad 200 m głębokości. Podziemny kanał służący do odprowadzania wód powodziowych z kopalni został zbudowany w latach 1873-1881 i ma długość ok. 2 km do ujścia do rzeki Wye na północy. Kopalnia została zamknięta w 1883 roku z powodu kłopotów finansowych. Działała jeszcze przez krótki czas w latach 1913-1923, ale została ponownie otwarta dopiero w 1950 roku, a ostatecznie zamknięta w 1958 roku. Istniejący szkielet stalowy nadszybia nad szybem głównym oraz wiatrownia z żelaza falistego pochodzą z lat 50. ubiegłego wieku. Wszystkie podziemne szyby kopalni są obecnie zamknięte ze względów bezpieczeństwa.

W szybie kopalni Red Soil ustawiono reprodukcję odziarniarki konnej, która służyła do wydobywania rudy ołowiu na powierzchnię za pomocą napędzanej koniem maszyny wyciągowej.

Goście mają dostęp do tego miejsca ścieżkami z Sheldon oraz z dróg na zachodzie, południu i wschodzie.