Navio Roman Fort, Peak District

Navio Roman fort overlooks a tight bend of the River Noe at Brough-on-Noe near Hope, Derbyshire, in England. Fort i wikis w Navio jest zabytkiem wpisanym do rejestru zabytków.

Miasto zostało zapisane jako Nauione w spisie wszystkich znanych miejsc na świecie w Kosmografii z Rawenny około 700 r. n.e. Po tym wpisie następują miejsca, z którymi Navio miało połączenia drogowe: Aquis Arnemeza, Zerdotalia i Mantio. Jest też wpis o rzece Anava, obok rzeki Dorvantium, która jest uważana za rzekę Derwent.

Rzymski kamień milowy został odkryty w 1862 r. w dzielnicy Silverlands w Buxton. Jest to najstarszy kamień milowy z inskrypcją znaleziony w Derbyshire. Inskrypcja brzmi: TRIB POT COS II P A NAVIONE M P XI

co oznacza: "Z władzą trybuna, dwukrotny konsul, ojciec tego kraju. Od Navio 11 mil". Kamień milowy jest wystawiony w Muzeum w Buxton.

Navio to po łacinie "na rzece". Rzymska nazwa fortu Navio została później zmieniona na staroangielskie słowo oznaczające fort, brough. Wykopaliska prowadzone w latach trzydziestych XX wieku przez Sir Iana Richmonda i J.P. Gillama pozwoliły ustalić położenie granic kolejnych fortów znajdujących się w tym samym miejscu. Fort Navio miał pierwotnie wielkość około 3 akrów i został zbudowany z drewna i wałów ziemnych około roku 80 n.e. Został przebudowany w kamieniu w roku 80 n.e. Został przebudowany w kamieniu na kształt prostokąta około 150 roku n.e. od kiedy był zajmowany przez ponad 200 lat. Następnie był przebudowywany i użytkowany do ok. 350 r. n.e. Teren fortu składa się obecnie z wałów ziemnych i rowów wokół platformy ziemnej, zasypanych szczątków i kilku odsłoniętych płyt kamiennych. Wcześniejsze wykopaliska przeprowadzone w 1903 r. przez Johna Garstanga odsłoniły schody do podziemnej komory o kamiennych ścianach, znajdującej się poniżej Principiów lub budynku głównego. W silnym pomieszczeniu fortu znaleziono duży kamień centurialny i ołtarz z kamienia grysowego. Są one wystawione w Muzeum Buxton.

Kamień Centurialny znaleziony w Navio pochodzi z okresu odbudowy fortu w 154 r. przez okupujących go żołnierzy z południowo-zachodniej Francji. Napis na nim brzmi następująco: IMP CAESARI T AEL HADR ANTONINO AVG PIO P P COH I AQVITANORVM SVB IVLIO VERO LEG AVG PR PR INSTANTE CAPITONO SCO PRAE

Tłumaczy się to jako: "Pierwsza kohorta Akwitańczyków pod wodzą Juliusza Werusa, cesarskiego namiestnika Brytanii, na polecenie Kapitoniusza Fuscusa, prefekta kohorty, wzniosła ten kamień na cześć cesarza Cezara Tytusa Aeliusa Hadrianusa Antoninusa Augustusa Piusa, Ojca swego kraju". Ołtarz z grysem poświęcony jest bogini Arnemetii, która mieszkała w świętych wodach w Buxton, a na nim widnieje napis: DEAE ARNOMECTE AEL MOTIO V S L L M

Tłumaczy się to jako: "Bogini Arnomecta, Aelius Motio z radością, ochotą i zasłużenie wypełnił swoją przysięgę".

Fort strzegł drogi Doctor's Gate na północny zachód do większego fortu Melandra, drogi Portway na południe oraz drogi Batham Gate. Była to ważna trasa dostępu do miejsc produkcji ołowiu w Peak District.

W latach 80. XX wieku badania geofizyczne zidentyfikowały zasięg wikusa na południe i wschód od fortu. Wykopaliska przeprowadzone w latach 90. wykazały, że wikariat rozciągał się dalej na wschód, poza Bradwell Brook. W 2019 roku wykopaliska na terenie wikariatu ujawniły fundamenty budynków z kamienia i drewna. Zespół znalazł także wiele fragmentów ceramiki, rzeźbione kawałki kamienia, monety i "kulę balistyczną".