Swanscombe Heritage Park, Northfleet

Swanscombe Skull Site lub Swanscombe Heritage Park to geologiczny Obszar Specjalnego Zainteresowania Naukowego o powierzchni 3,9 ha w Swanscombe w północno-zachodnim Kent w Anglii. Znajdują się tam dwa stanowiska Geologicznego Przeglądu Konserwatorskiego oraz Narodowy Rezerwat Przyrody. Park leży na terenie dawnego kamieniołomu żwiru Barnfield Pit.

Obszar ten był już znany ze znalezisk licznych ręcznych siekier z epoki paleolitu - głównie artefaktów z Acheulean i Clactonian, z których niektóre miały nawet 400 000 lat - kiedy w latach 1935/1936 podczas prac w Barnfield Pit odkryto dwa skamieniałe fragmenty czaszki. Fragmenty te stały się znane jako szczątki Człowieka ze Swanscombe, ale później okazało się, że należały do młodej kobiety. Czaszkę ze Swanscombe zidentyfikowano jako wczesną neandertalską lub przedneandertalską, datowaną na interglacjał Hoxnian około 400 000 lat temu.

Fragmenty czaszki zostały znalezione w żwirach dolnego tarasu środkowego na głębokości prawie 8 metrów. Znalazł je Alvan T. Marston, archeolog amator, który odwiedzał wyrobisko w przerwach między pracami w kamieniołomach w poszukiwaniu narzędzi krzemiennych. Trzeci fragment z tej samej czaszki został znaleziony w 1955 roku przez Bertrama i Johna Wymerów. Swanscombe jest jednym z zaledwie dwóch miejsc w Wielkiej Brytanii, w których znaleziono skamieniałości człowieka z dolnego paleolitu, drugim jest Boxgrove Quarry w West Sussex, gdzie znaleziono kości nóg i zęby sprzed 500 000 lat.

Dalsze prace wykopaliskowe, prowadzone w latach 1968-1972 przez dr Johna d'Arcy Waechtera, doprowadziły do odkrycia większej ilości kości zwierzęcych i narzędzi krzemiennych oraz do ustalenia zasięgu dawnej linii brzegowej, na której znaleziono kości.

Większość znalezisk kostnych znajduje się obecnie w Natural History Museum w Londynie, a znaleziska kamienne w British Museum. Inne kluczowe stanowiska paleolityczne w Wielkiej Brytanii to Happisburgh, Pakefield, Pontnewydd, Kents Cavern, Paviland i Gough's Cave.