Isabella and the Pot of Basil

"Isabella i doniczka bazylii" to fascynujący obraz autorstwa Williama Holmana Hunta, ukończony w 1868 roku. Inspiracją dla dzieła był wiersz Johna Keatsa "Isabella, or the Pot of Basil". Obraz ukazuje Isabellę czule obejmującą doniczkę bazylii, w której pochowała głowę swojego zamordowanego ukochanego, Lorenzo.

Hunt po raz pierwszy naszkicował ilustrację do wiersza w 1848 roku, ale dopiero w 1868 roku ukończył obraz. Dzieło ma dla Hunta głęboko osobisty charakter, ponieważ tragicznie stracił swoją żonę, Fanny, krótko po rozpoczęciu pracy nad nim. Uwiecznił ją, wykorzystując jej rysy twarzy do postaci Isabeli, czyniąc obraz serdecznym hołdem dla niej.

Na obrazie Isabella jest przedstawiona w nocnej koszuli, pochylająca się nad ołtarzem z doniczką bazylii zawierającą głowę Lorenzo. Charakterystyczne dla Hunta jest użycie bogatych kolorów, zmysłowości i dekoracyjnych elementów, zgodnych ze stylem innych artystów prerafaelitów, takich jak Millais i Rossetti.

"Isabella i doniczka bazylii" Hunta wywarła trwałe wrażenie na innych artystach, w tym na Johnie White Alexanderze i Johnie Williamie Waterhouse, którzy stworzyli własne wersje tego tematu. Choć Alexander i Waterhouse wnieśli swoje unikalne akcenty do swoich interpretacji, zachowali kluczowe elementy oryginalnego dzieła Hunta. Na przykład, Waterhouse odwrócił kompozycję i umieścił scenę w ogrodzie, ale zachował istotne motywy, które uczyniły obraz Hunta niezapomnianym.