Railton Special

Railton Special, znany później jako Railton Mobil Special, to wyjątkowy pojazd zaprojektowany przez Reida Railtona specjalnie do prób bicia rekordów prędkości lądowej Johna Cobba w 1938 roku. Ten potężny samochód był napędzany dwoma doładowanymi silnikami lotniczymi Napier Lion VIID (WD) W-12, które zostały hojnie przekazane przez Marion 'Joe' Carstairs. Aby poradzić sobie z ogromną mocą, samochód wyposażono w napęd na cztery koła.

Ważący ponad 3 tony i mierzący 28 stóp i 8 cali długości, Railton Special był prawdziwym gigantem. 15 września 1938 roku ustanowił nowy rekord prędkości lądowej, osiągając 353,30 mph i przekraczając barierę 350 mph. Chociaż kapitan Eyston później pobił ten rekord, Cobb odzyskał go w 1939 roku z prędkością 369,70 mph.

Po II wojnie światowej, dzięki sponsorowaniu przez Mobil Oil, samochód został przemianowany na Railton Mobil Special. 16 września 1947 roku stał się pierwszym pojazdem naziemnym, który przekroczył prędkość 400 mph w mierzonym teście. John Cobb ustanowił nowy światowy rekord prędkości lądowej, osiągając średnią prędkość 394,19 mph na mierzonym odcinku mili. Ten rekord utrzymał się aż do momentu, gdy amerykański Goldenrod pobił go osiemnaście lat później w kategorii samochodów napędzanych silnikami tłokowymi z napędem na koła.

Dziś można podziwiać ten niesamowity kawałek historii motoryzacji w Thinktank, Birmingham Science Museum w Anglii.