The Sleeping Children

"Śpiące Dzieci" to wzruszająca marmurowa rzeźba autorstwa Francisa Chantreya, która przedstawia spokojny obraz Ellen-Jane i Marianne Robinson, dwóch młodych sióstr śpiących w objęciach na łóżku. Dzieło to zostało zamówione przez ich pogrążoną w żałobie matkę, Ellen-Jane Robinson, po tragicznej śmierci córek w latach 1813 i 1814. Rzeźba została umieszczona w Katedrze w Lichfield w 1817 roku i uznawana jest za jedno z arcydzieł Chantreya, słynące z wyjątkowego piękna i emocjonalnej głębi.

Historia stojąca za rzeźbą jest deeply rozeznana. Ellen-Jane Robinson zniosła stratę męża na gruźlicę w 1812 roku, a następnie śmierć ukochanych córek w kolejnych latach. W swoim bólu zleciła Chantreyowi uwiecznienie swoich dzieci na podstawie wizji, którą mu przekazała. Rzeźba wykonana z białego marmuru przez asystenta Chantreya, pana F. A. Lege, przedstawia młodszą siostrę trzymającą delikatnie bukiet przebiśniegów, symbolizujących czystość i ulotność życia. Ukończona w 1816 roku, rzeźba została wystawiona na Royal Academy Art Exhibition, zanim na stałe umieszczono ją w Katedrze w Lichfield.

"Śpiące Dzieci" wywarły trwałe wrażenie nie tylko w świecie sztuki, ale także w literaturze. Poeta William Lisle Bowles zainspirował się rzeźbą i napisał na jej temat wiersz w 1826 roku. W ostatnich latach rzeźba pojawiła się również w telewizji, między innymi w programie BBC "Romancing the Stone: The Golden Ages of British Sculpture" w 2011 roku. Trwałe piękno i wzruszające przedstawienie śpiących dzieci nadal budzą podziw i emocjonalne reakcje odwiedzających Katedrę w Lichfield, zapewniając jej miejsce jako cenionego i znaczącego dzieła sztuki.