Bekas kszyk

Bekas, naukowo znany jako Gallinago, to niewielki brodziec spotykany w całym Starym Świecie. Ptak ten dobrze radzi sobie w bagnach, torfowiskach, tundrze oraz wilgotnych łąkach na obszarze palearktycznym. Jest to gatunek wędrowny, przy czym europejskie bekasy zimują w Europie i Afryce, a ich azjatyccy odpowiednicy migrują do południowej Azji. Bekas pospolity jest bardzo podobny do bekasa wilsona, spotykanego w Ameryce Północnej, oraz innych pokrewnych gatunków w Azji.

Ptaki te mają około 25-27 cm długości, pstre brązowe pióra, szarozielone nogi oraz długi ciemny dziób. Doskonały kamuflaż pomaga im wtopić się w błotniste, mokre środowiska, gdzie żerują na owadach, dżdżownicach oraz niektórych roślinach. W sezonie lęgowym samce bekasa wykonują imponujące powietrzne pokazy, wydając charakterystyczne dźwięki poprzez wibracje swoich piór ogonowych.

Bekas pospolity gniazduje na ziemi, składając cztery jaja, które samica wysiaduje. Oboje rodzice uczestniczą w opiece nad młodymi, które są gotowe do opuszczenia gniazda po około 10-20 dniach. Chociaż gatunek ten nie jest obecnie zagrożony na skalę globalną, niektóre populacje europejskie maleją z powodu utraty siedlisk.

Historycznie bekas pospolity był nazywany "bekasem błotnym" i "bekasem wrzosowym". Chociaż jest polowany jako ptak łowny w wielu regionach, podlega ochronie na mocy Porozumienia o Ochronie Wędrownych Ptaków Wodnych Afryki i Eurazji (AEWA).