Fakty o: Bekasik
Bekasik, bekas mały – gatunek średniej wielkości ptaka wędrownego z rodziny bekasowatych. Jedyny przedstawiciel rodzaju Lymnocryptes. Nie wyróżnia się podgatunków.
Zasięg występowania
Zamieszkuje pas od północno-wschodniej części Półwyspu Skandynawskiego po wschodnią Syberię. Izolowane populacje w południowej Szwecji, północno-wschodniej Polsce, w północnej Białorusi i krajach bałtyckich. Zimuje od Wysp Brytyjskich poprzez zachodnią Europę po basen Morza Śródziemnego (w tym Afrykę Północną), oraz w Afryce Subsaharyjskiej i w pasie od Azji Mniejszej przez Lewant, Kaukaz, Irak, Iran, Afganistan po Indie, południowe Chiny i Indochiny.
- W Polsce przestał się gnieździć w XIX wieku, potem wprawdzie powrócił w 1977, jednak nadal jest skrajnie nieliczny – najwyżej kilka par na Bagnach Biebrzańskich. Nielicznie widywany na przelotach: w marcu-maju i wrześniu-listopadzie.
![Bekasik](https://tzmedia.b-cdn.net/media/images/wiki-article-component/thumb/a2/a2479b94f364127aca65831b1372d465.jpg)
Charakterystyka
- Cechy gatunku
- Brak wyraźnego dymorfizmu, zarówno wiekowego jak i płciowego. Wierzch głowy czarny z rdzawymi cętkami, boki głowy jasne, nad okiem rdzawa brew. Grzbiet czarny również z rdzawymi cętkami o metalicznym połysku. W bocznej części grzbietu podwójna beżowa smuga. Przód szyi i górna część piersi rdzawobrązowe, dół piersi i brzuch białe. Na spodzie ciała podłużne ciemne plamy. Dziób żółty z ciemnym końcem.
- Wymiary średnie
- dł. ciała ok. 19–23 cmrozpiętość skrzydeł ok. 36–40 cmwaga ok. 30–105 g
- Biotop
- Bagna, brzegi wód i podmokłe łąki w pasie tajgi i tundry.
- Gniazdo
- Na ziemi.
- Jaja
- W ciągu roku wyprowadza jeden lub dwa lęgi, składając w maju-wrześniu 4 jaja.
- Wysiadywanie
- Jaja wysiadywane są przez okres 21–24 dni.
- Pożywienie
- Bezkręgowce uzupełnione pokarmem roślinnym.
Ochrona
W Polsce objęty ścisłą ochroną gatunkową. Zagrożeniem dla niego jest osuszanie terenów podmokłych.