Kobra królewska

Król kobra, znany również jako hamadriada, to fascynujący, lecz niebezpieczny wąż występujący w lasach od Indii aż po Azję Południowo-Wschodnią. Niestety, z powodu niszczenia siedlisk, od 2010 roku znajduje się na Czerwonej Liście IUCN jako gatunek narażony na wyginięcie. Jako najdłuższy jadowity wąż na świecie, dorosłe króle kobry mogą osiągać długość od 3,18 do 4 metrów. Głównie żywią się innymi wężami, ale w razie potrzeby polują również na jaszczurki i gryzonie. Pomimo swojej groźnej reputacji, króle kobry zazwyczaj są nieśmiałe i unikają ludzi.

W taksonomii król kobra jest wyjątkowy jako jedyny gatunek w rodzaju Ophiophagus. Jego naukowa nazwa, Ophiophagus hannah, została nadana w 1945 roku. Te węże są łatwo rozpoznawalne dzięki oliwkowozielonej skórze ozdobionej czarnymi i białymi pasami, zaokrąglonemu pysku, dwóm wyraźnym kłom i owalnemu kapturowi. Samce są zazwyczaj większe od samic, a najdłuższa zarejestrowana król kobra osiągnęła imponującą długość 5,85 metra.

Króle kobry są szeroko rozpowszechnione w Azji Południowej i Południowo-Wschodniej, występując w różnych krajach na wysokościach do 2000 metrów. Ich dieta składa się głównie z innych węży i jaszczurek, ale w razie potrzeby zjedzą również ptaki i małe ssaki. Dzięki rozwidlonym językom mogą wykrywać zdobycze i są znane ze swojego charakterystycznego warczenia. Samice króli kobry budują gniazda, w których składają jaja, a młode są równie jadowite jak dorosłe osobniki.

Jad króli kobry to potężna mieszanka cytotoksyn i neurotoksyn, powodująca silny ból, paraliż i potencjalnie śmierć, jeśli ugryzienie nie zostanie szybko leczone. Dostępne są antytoksyny, a natychmiastowa pomoc medyczna jest kluczowa dla przeżycia. Niestety, te węże stają w obliczu znaczących zagrożeń ze strony niszczenia siedlisk i kłusownictwa. Prowadzone są działania ochronne, w tym umieszczenie ich na Załączniku II CITES i ochrona w ramach różnych ustaw dotyczących dzikiej przyrody.

Kulturowo, król kobra zajmuje szczególne miejsce w mitologii i tradycjach krajów takich jak Indie, Sri Lanka, Myanmar i Tajlandia. Zaklinacze węży i rytuały z udziałem króli kobry są częścią lokalnej kultury, a niektóre społeczności wierzą w mistyczne właściwości kamieni lub pereł kobry.