Kościół Matki Bożej Łaskawej, Arezzo

Santa Maria delle Grazie to kościół w Arezzo, w Toskanii, w środkowych Włoszech.

Znajduje się na miejscu starożytnego sanktuarium ze źródłem, które w czasach etrusko-rzymskich było poświęcone Apollinowi. W średniowieczu było znane jako Fonte Tecta.

W 1425 r. św. Bernardyn ze Sieny bezskutecznie starał się o jego zniszczenie. Wypędzony z miasta, powrócił w 1428 r. i tym razem udało mu się uzyskać zamianę źródła na oratorium. Tutaj w latach 1428 i 1431 Parri di Spinello, syn Spinella Aretino, namalował fresk z Madonną od Misericordia, obecnie umieszczony w marmurowym ołtarzu autorstwa Andrei Della Robbia. Ołtarz przedstawia w tympanonie Madonnę z Dzieciątkiem pomiędzy dwoma aniołami; w niszach znajdują się święci Laurentinus, Pergentinus, Donatus i Bernardino, a w palisandrze - Pieta.

Około 1490 r. oratorium otrzymało portyk, zaprojektowany przez Benedetto da Maiano. Inspiracją dla tej budowli było Ospedale degli Innocenti Filippo Brunelleschiego. Na najdłuższym boku znajduje się siedem arkad z medalionami, w piwnicy znajdują się schody.

Sam kościół został zbudowany w latach 1435-1444. Jest to późnogotycka budowla zaprojektowana przez Domenico del Fattore, jednonawowa ze sklepieniami krzyżowymi i krótką absydą. Znajduje się w nim fresk przedstawiający papieża Sykstusa IV tronującego pomiędzy kardynałami Gonzagą i Piccolominim. Po prawej stronie znajduje się kaplica poświęcona świętemu Bernardinowi, zbudowana po jego śmierci w 1444 roku.