Basilica of San Savino, Piacenza

Bazylika San Savino to zabytkowa bazylika rzymskokatolicka w mieście Piacenza, w prowincji Piacenza, we Włoszech. Poświęcona jest świętemu Sabinusowi z Piacenzy, drugiemu biskupowi tego miasta.

San Savino zostało założone jako klasztor benedyktyński w 903 roku. Wydaje się, że pierwotna konstrukcja była słaba. W lutym 998 r. papież Grzegorz V potwierdził prawo klasztoru do swobodnego wyboru opatów. W 1005 r. klasztor został odbudowany poza murami miasta przez biskupa Sigifredo. Obecna budowla jest w większości przebudową z 1107 r. z późniejszymi zmianami, choć zawiera kilka elementów pochodzących z budowli z 903 r. W krypcie kościoła znajdują się XII-wieczne mozaiki przedstawiające znaki zodiaku na morskim tle. W prezbiterium znajduje się współczesna mozaika przedstawiająca sceny batalistyczne i wizerunek Chrystusa.

W 1500 r. kościół stał się własnością zakonu hieronimitów, którzy dokonali jego przebudowy. W XVIII w. wnętrze kościoła urządzono w stylu rokoko, ukrywając wiele z pierwotnych romańskich detali. W 1721 r. zbudowano obecną fasadę. Wśród dzieł sztuki w kościele znajduje się drewniany krucyfiks i freski z XII w. oraz XV-wieczny fresk w prezbiterium, przedstawiający Madonnę z Dzieciątkiem w intronizacji.

W 1819 r. do klasztoru Girolamini przy San Savino przeniesiono hospicjum dla "sierot i obnażonych" z 60 dziećmi. Hospicjum zostało założone w 1573 roku przez ówczesnego biskupa i prowadzone było przez zakon kleryków regularnych Somaschi. Byli oni związani z kościołem parafialnym w San Stefano. Sierociniec mieścił się w klasztorze Sant'Anna.