Mausoleum of Maxentius, Rzym

Mauzoleum Maksencjusza było częścią dużego kompleksu przy Drodze Appijskiej w Rzymie, który obejmował pałac i cyrk z wyścigami rydwanów, zbudowany przez cesarza Maksencjusza. Duży, okrągły grobowiec został zbudowany przez Maksencjusza na początku IV wieku, prawdopodobnie z myślą o nim samym i jako grobowiec rodzinny, ale kiedy zmarł jego młody syn Waleriusz Romulus, został tam pochowany. Po gruntownej renowacji mauzoleum zostało ponownie otwarte dla zwiedzających w 2014 r.

Maksencjusz mógł zdecydować się na budowę mauzoleum przy Drodze Appijskiej, ponieważ zgodnie z rzymskim zwyczajem wszystkie ciała musiały być pochowane poza miastem. Kompleks znajduje się bardzo blisko kilku katakumb. Uważa się, że mauzoleum było dwupiętrową, cylindryczną rotundą o średnicy około 35 metrów, ale zachowała się tylko jej półpodziemna podłoga. W środku znajduje się ośmiokątny filar o średnicy ponad dziewięciu metrów, wokół którego biegnie sklepiony korytarz o szerokości siedmiu metrów, w którym znajdują się otwarte nisze na sarkofagi. Nie ma żadnych śladów dekoracji podłóg ani ścian, co sugeruje, że budynek nigdy nie został ukończony.

XVIII-wieczny dom w dużej mierze zasłania mauzoleum od strony Drogi Appijskiej i stoi w miejscu, gdzie niegdyś znajdował się ganek kolumnowy, wyznaczający główne wejście do grobowca. Pierwotnie był to budynek gospodarczy, który później został przebudowany na dom mieszkalny przez rodzinę Torlonia, która posiadała go do czasu przejęcia przez rząd faszystowski w 1943 r.