Chiesa di Santa Maria dei Battuti, Pinzano al Tagliamento

Kościół Santa Maria dei Battuti to niewielka świątynia wzniesiona przez bractwo Battuti di Valeriano około 1300 roku. Bractwo skupiało, jak sama nazwa wskazuje, biczowników, którzy szerzyli kult religijny i angażowali się w dzieła miłosierdzia. Kościół, z którego rozciąga się widok na plac w Valeriano, jest jednonawowy ze sklepieniem kolebkowym, ale na przestrzeni wieków był wielokrotnie rozbudowywany. W XIV wieku nawa miała około 8,40 m długości, a absyda miała prawdopodobnie kształt okrągły. W XVI wieku prawie podwojono jej długość, zbudowano obecną wieloboczną apsydę z trójboczną ścianą tylną i przebudowano konstrukcję w kilku miejscach. Mała zakrystia jest prawdopodobnie późniejsza. Fasada, pochodząca z końca XV wieku, została opisana jako "cenna antologia, która zbiera i ilustruje trzy złote wieki malarstwa": w rzeczywistości jest to cenne dzieło podzielone na cztery główne sceny. Po prawej stronie portalu wejściowego znajduje się okazały św. Krzysztof, którego autorstwo przypisywano niegdyś Giovanniemu Antoniemu da Pordenone, ale najprawdopodobniej jest on dziełem Marco Tiussiego. Po lewej stronie portalu znajduje się fresk autorstwa Pordenone, przedstawiający świętych Waleriana, Jana Chrzciciela i Szczepana. Nad tym ostatnim obrazem w Pordenone znajduje się również fresk przedstawiający Magów w adoracji. Wreszcie, nad lunetą architrawu znajduje się Madonna w intronizacji, częściowo zatarta, zwieńczona herbem Savorgnan. Wszystkie oryginalne freski na fasadzie, pochodzące z 1524 r. zostały zachowane wewnątrz kościoła, na przeciwległej fasadzie, aby chronić je przed warunkami atmosferycznymi, natomiast na zewnątrz odtworzono ich monochromatyczne ślady. Portal, pochodzący z 1499 r. jest dziełem Giovanniego Antonio Pilacorte.

Wewnątrz, na lewej ścianie, znajduje się szopka, dość znane dzieło Pordenone z 1527 roku. Inne freski na tej ścianie to Ucieczka do Egiptu, prawdopodobnie autorstwa współpracownika, oraz XIV-wieczny Chrystus w chwale. Z kolei na lewej ścianie nawy głównej znajdują się obrazy: Ostatnia Wieczerza, Trójca Święta, św. Mikołaj i scena naturalistyczna - wszystkie z XIV w. prawdopodobnie tego samego autorstwa. Oryginalny drewniany ołtarz znajduje się w muzeum Palazzo Ricchieri w Pordenone, a w jego miejsce wstawiono marmurowy ołtarz z 1527 r. który został poświęcony dopiero w 1964 r. ponieważ nigdy wcześniej nie był używany. Ołtarz autorstwa Gasparo Narvesa, namalowany pod koniec XVI wieku, przedstawia Trójcę Świętą z Matką Bożą i św. Janem Chrzcicielem oraz świętymi Walerianem i Sewerynem u dołu. Jak głosi napis na dziele, ołtarz został wykonany w celu wypełnienia ślubu złożonego przez malarza św. Sewerowi, ponieważ jego córka odzyskała wzrok dzięki łasce świętego. W 1962 r. rozpoczęto długą i żmudną renowację kościoła, która trwała dziesięć lat, ale podczas trzęsienia ziemi w 1976 r. zawaliło się sklepienie i budynek został poważnie uszkodzony. Po cierpliwych pracach konserwatorskich, które ostatecznie zakończono w 1996 r. kościół można obecnie podziwiać w całej jego krasie. Kościół jest otwarty dla zwiedzających także w dni powszednie.