The Crowning with Thorns I

„Ukoronowanie cierniem” Caravaggia jest tematem dwóch znakomitych obrazów włoskiego artysty. Pierwsza wersja, stworzona około 1604–1605, znajduje się w Cassa di Risparmio e Depositi przy Palazzo degli Alberti w Prato. Istnieje jednak pewna debata na temat tego, czy ten obraz można jednoznacznie przypisać Caravaggiowi.

25 czerwca 1605 roku Caravaggio podpisał kontrakt na namalowanie kolejnej wersji „Ukoronowania Chrystusa”, podobnej do tej, którą już ukończył. Dokładna data powstania drugiego obrazu pozostaje niejasna, ale postać Chrystusa w nim wydaje się wykazywać wpływy ołtarza Rubensa w kościele Santa Croce in Gerusalemme w Rzymie, który został ukończony w kwietniu 1602 roku.

Oba obrazy zostały zamówione przez Massimo Massimi, zamożnego finansistę i kolekcjonera sztuki, który był związany z mecenasem Caravaggia, markizem Vincenzo Giustinianim. Styl Caravaggia w tych pracach odzwierciedla wpływy takich artystów jak Rubens i Tycjan, a także nawiązuje do symetrycznych kompozycji malarzy XV wieku, takich jak Hieronymus Bosch.

Co wyróżnia przedstawienie Caravaggia, to powściągliwe gesty postaci, które przyciągają uwagę widza do Chrystusa. Pomimo cierpienia, które znosi, Chrystus jest przedstawiony z poczuciem przebaczenia, co stanowi silny kontrast do działań jego oprawców.