Rufous fishing owl

Rdzawosowik, znany również jako Rdzawogrzbietowy Sowik lub Sowik Usshera, to fascynujący przedstawiciel rodziny puszczykowatych (Strigidae). Ta duża sowa cechuje się brakiem pęczków usznych, ciemnymi oczami oraz charakterystyczną bladocynamonową tarczą twarzową i spodem ciała. Osiąga długość od 46 do 51 cm, ma rdzawy płaszcz i grzbiet, białe plamki na łopatkach oraz pręgowane pióra lotne. Jej głos to niski, głęboki, jęczący pohuk, często duetujący z partnerem.

Rdzawosowik zamieszkuje kraje Afryki Zachodniej, takie jak Wybrzeże Kości Słoniowej, Ghana, Gwinea, Liberia i Sierra Leone. Preferuje subtropikalne i tropikalne wilgotne lasy nizinne oraz lasy namorzynowe. Niestety, utrata siedlisk stanowi poważne zagrożenie dla jej przetrwania. Dieta Rdzawosowika składa się głównie z ryb, w tym często sumów, które można znaleźć w jej żołądku. Zjada również słodkowodne kraby. Okres rozrodu przypada na wrzesień i październik, a młode sowy osiągają dorosłe upierzenie około sześć miesięcy po opuszczeniu gniazda. Zazwyczaj w jednym lęgu wychowywane jest tylko jedno pisklę. Choć są głównie nocne, zdarza się, że te sowy są aktywne również w ciągu dnia.

Początkowo zaliczany do gatunków zagrożonych, według najnowszych badań Rdzawosowik nie jest tak rzadki, jak wcześniej sądzono. W rezultacie, w 2011 roku zmieniono jego status na gatunek narażony na Czerwonej Liście Gatunków Zagrożonych. Angielski przyrodnik Richard Bowdler Sharpe po raz pierwszy opisał ten gatunek w 1871 roku. Rdzawosowik jest jednym z trzech gatunków w rodzaju Scotopelia. Nazwa gatunku upamiętnia Herberta Taylora Usshera, który dostarczył okaz typowy użyty przez Sharpe’a do opisu.